Design for Poznań - meble miejskie dla Poznania

Projekty małej architektury dla Poznania, które wygrały w konkursie Design for Poznań. Przedmiotem konkursu było opracowanie koncepcji obiektu lub grupy obiektów, które w przyszłości mogłyby stać się designerską wizytówką miasta Poznania.

Celem konkursu było zaś nadanie tonu twórczej dyskusji dotyczącej dzisiejszych zjawisk kształtujących substancję miejską a zwłaszcza potrzeb obywateli, którzy w przestrzeniach ogólnodostępnych nie stanowiących obszarów o nastawieniu komercyjnym spędzają znaczną część czasu.

Zwycięskie prace uhonorowane w konkursie Designed for Poznań - meble miejskie dla Poznania zostały wykonane w formie prototypów. Wszystkie zostały zaprezentowane na wystawie PERSPECTIVE_S na Temporary Museum for New Design w Mediolanie.

Dobra perspektywa dla przestrzeni publicznej oznacza nie tylko przyjemny widok z każdej strony. To przede wszystkim organizacja urbanistyczna, która w każdym detalu zwraca uwagę na korzystającego z tej przestrzeni mieszkańca. "Mała architektura" w mieście powinna stanowić obiekt szczególnej troski i przemyśleń podmiotów odpowiedzialnych za jej kształt. Od tego, jak zostanie zaprojektowana i wykonana, zależy nie tylko komfort, ale i bezpieczeństwo jej użytkowników. Wystawa "PERSPECTIVE_S", do obejrzenia której serdecznie zapraszam, stanowi głos w globalnej dyskusji dotyczącej tego zagadnienia. - Ryszard Grobelny - Prezydent Miasta Poznania

Nagrodzone projekty

• Półsiedzisko miejskie "Hubek" Wojciecha Janickiego (Student II roku wzornictwa na UAP)

Hubek to półsiedzisko miejskie, przeznaczone dla ludzi chcących na chwilę przysiąść i poczytać gazetę, zapalić papierosa lub poczekać na tramwaj. Swoją formą nawiązuje do huby, lecz zamiast drzew wykorzystuje powierzchnie ścian i ogrodzeń. Może być sytuowany w miejscach gdzie nie ma miejsca na tradycyjne ławki, np. przy chodnikach, korytarzach itp. Jego kształt jest dopasowany do ludzkiego ciała i jednocześnie ułatwia ociekanie wody deszczowej.

Półsiedzisko miejskie "Hubek" Wojciecha Janickiego

Półsiedzisko miejskie "Hubek" Wojciecha Janickiego

• Ławka solarna "Electricity" projektantów Magdaleny Czapiewskiej, Karola Murlaka i Zuzanny Lemieszek

Ławka electricity to interaktywna, miejska elektrownia słoneczna. Wytwarzana przez mebel energia służy do ogrzania i suszenia siedziska w chłodne, wilgotne dni oraz zasila interaktywny panel. Wbudowany w oparcie moduł zawiera port usb, który umożliwia doładowanie telefonu lub laptopa, nadajnik Internetu bezprzewodowego oraz głośnik, pozwalający dzielić się ulubioną muzyką ze znajomymi. Nadmiar wytwarzanej energii elektrycznej przekazywany jest do sieci miejskiej.

Ławka solarna "Electricity" projektantów Magdaleny Czapiewskiej, Karola Murlaka i Zuzanny Lemieszek

Ławka solarna "Electricity" projektantów Magdaleny Czapiewskiej, Karola Murlaka i Zuzanny Lemieszek

• Ławka o ekstrawaganckiej formie "City Ray" Pauliny Ostasz (przedpremierowy pokaz uświetnił tegoroczną Arena Design)

Przy pracy nad projektem „mebla miejskiego” naturalna była dla mnie myśl o stworzeniu siedziska, które dawałoby możliwość tworzenia struktur, kompozycji i byłoby znakiem rozpoznawalnym Poznania. Zaproponowałam modułowe siedziska, o lekkiej, bionicznej formie „fal”, które wpisują się zarówno w architekturę miasta, jak i tereny zielone. Moduły można łączyć w dowolny sposób uzyskując ciekawe konfiguracje, poprzez dołączanie kolejnych obiektów z zachowaniem ok. 2 cm dystansu, umożliwiającego odpływ wody.

Ławka o ekstrawaganckiej formie "City Ray" Pauliny Ostasz

Ławka o ekstrawaganckiej formie "City Ray" Pauliny Ostasz

• "Rozgrzej rączki" Piotra Wisniewskiego

Zimno? Zimą użytkownicy komunikacji miejskiej wystawieni są na działanie niskiej temperatury. Jak można umilić im czas spędzony na zewnątrz? Co zrobić, by czuli się lepiej? Zaproponowane ogrzewacze do rąk doskonale spełniają to zadanie. Oprócz praktycznego aspektu, zadbano także o ich efekt wizualny. Dzięki prostej, lecz wyrazistej formie stają się rozpoznawalnym elementem Poznania. Dzięki systemowi LED dłonie będą widoczne także w nocy. Kolor niebieski kojarzony jest nie tylko ze spokojem, lecz także z identyfikacją wizualną Poznania. A co latem? Demontując panele grzewcze na okres letni, mamy do dyspozycji energię wytworzoną przez panele fotowoltaiczne. Może być ona wykorzystywana do oświetlenia wiaty przystankowej lub oddana jego użytkownikom (np. ładowanie laptopa).

"Rozgrzej rączki" Piotra Wisniewskiego

"Rozgrzej rączki" Piotra Wisniewskiego

• "Blue Blok" Katarzyny Toczyńskiej i Agaty Superczyńskiej

Obiekt, poprzez powielenie tworzy strefy siedzenia i struktury wizualne w przestrze-ni miejskiej. Projekt podejmuje temat pustych przestrzeni publicznych i dzieli je na dwie strefy: komunikacji i siedzenia. Układy Bluebloków zatrzymują ludzi, ożywiają tkankę miejską, tworzą miejsca spotkań i przyczyniają się do budowania wizualnej i społecznej tożsamości miasta. Wykonane są z betonu i gumy, są trwałe, chronią przed zimnem, wilgocią, cechuje je łatwość przechowywania i transportu.
Katarzyna Toczyńska i Agata Superczyńska - studentki Architektury i Urbanistyki na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu.

"Blue Blok" Katarzyny Toczyńskiej i Agaty Superczyńskiej

"Blue Blok" Katarzyny Toczyńskiej i Agaty Superczyńskiej

• Poznańskie Lustra grupy Modelarnia

Lustra to nowoczesny mebel miejski zwracający uwagę przechodniów na majstersztyki architektoniczne. Secesja w architekturze Jeżyc - dzielnicy Poznania, kiełkuje roślinnymi detalami, jej ziarno rozsypane jest po całej dzielnicy. „Projekt Lustra- Ścieżka Wrażeniowa” jest niczym dobry ogrodnik. Przywraca zapomnianym skarbom miasta ich dawny blask. Lustra- drogowskazy prowadzą widza przez gąszcz miasta.
Modelarnia powstała jako efekt pasji do realizacji makiet architektonicznych. Za dnia jesteśmy architektami, a gdy słońce chyli się ku zachodowi, tworzymy modele przy wykorzystaniu zaawansowanych technologii oraz warsztatowych zdolności manualnych.

Poznańskie Lustra grupy Modelarnia

Poznańskie Lustra grupy Modelarnia

• Lampa uliczna Natalii Zakrzewskiej

Projekt nowoczesnej lampy ulicznej z polami świetlnymi na 5 poziomach. Założeniem projektu jest dostosowanie ilości świecącej powierzchni do zapotrzebowania w zależności od pory dnia i miejsca w którym ma się znajdować. Wyposażona w czujniki zapalające i wygaszające kolejne poziomy.
Natalia Zakrzewska, urodzona w 1990 roku, studentka II roku Architektury Wnętrz Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Stara się rozwijać także w kierunku wzornictwa, fotografii i projektowania ubioru. Swoją przyszłość wiąże z projektowaniem.

Lampa uliczna Natalii Zakrzewskiej

O konkursie

Organizatorem Konkursu DESIGNED FOR POZNAŃ – MEBLE MIEJSKIE DLA POZNANIA jest Miasto Poznań. Przedmiotem konkursu było opracowanie koncepcji obiektu lub grupy obiektów, które w przyszłości mogłyby stać się designerską wizytówką miasta Poznania stanowiąc rozwiązanie sprzyjające lepszej organizacji przestrzennej obszarów ogólnodostępnych w mieście. Zwycięskie projekty koncepcyjne zostały na koszt miasta wykonane w formie prototypów celem prezentacji w ramach działań przewidzianych w projekcie „Design z Wielkopolski – promocja kultury regionu”.

Refleksje pokonkursowe

Bogaty w przykłady ciekawego designu w przestrzeni publicznej na świecie moodboard, jaki przesyłany był do każdego zarejestrowanego uczestnika konkursu, pozwalał oczekiwać nieco więcej rozwiązań dotykających rzeczywistych trosk miasta. Zdarzały się problemy niebanalne i wynikające z poważnych obserwacji dotyczące np.: kształtu krawężników albo rekreacji na wolnym powietrzu, jednak żaden z nich
pomimo liczby ponad siedemdziesięciu dopuszczonych do konkursu prac nie uzyskał na tyle profesjonalnej obróbki, by można go było traktować poważnie w rywalizacji. Zadanie Komisji Konkursowej było o tyle trudne, iż należało przewidzieć nie tylko potencjał realizacyjny danej pracy ale również rzeczywisty koszt wykonania prototypu. Zakwalifikowanych do udziału w wystawie, a co za tym idzie do realizacji zostało siedem wyróżnionych równolegle prac, które zaprezentowanymi argumentami merytorycznymi i jakością wizualną pozwalały przypuszczać, iż nie tylko w pozytywny sposób urozmaicą krajobraz Miasta Poznania, ale również staną się interesującym punktem na drodze zwiedzających poszczególne wystawy pokonkursowe.

Niezależnie od szerokości kręgów, jakie zataczała podejmowana przez uczestników problematyka, najwięcej pomysłów koncentrowało się wokół różnego rodzaju ławek, wśród których znaleźć można było poza typowymi siedziskami miejskimi hamaki parkowe, interaktywne systemy reagujące na pogodę, ławki zintegrowane z oświetleniem a także dość znaczną liczbę różnego rodzaju "przysiadków", jak chociażby wyróżniony "Hubek" Wojciecha Janickiego. Każde zresztą z trzech pozostałych siedzisk, które doczekały się zakwalifikowania do realizacji, prezentowało zupełnie inny pomysł na rozwiązanie tego zagadnienia - City Ray rzeźbiarskie i raczej umowne ergonomiczne, Electricity dbające o równowagę energetyczną i współczesne potrzeby mieszkańców, Blue Blok interaktywne i modułowe.

Zdarzały się też projekty zakładające kompleksową i wieloletnią strategię dla wypełniania przestrzeni miejskiej rozbudowanym systemem elementów wywodzących się ze wspólnego rdzenia stylistycznego. Osobiście bardzo doceniam postawę globalnego ogarniania problemu. Jednak prezentowane rozwiązania konkursowe dobitnie wykazują, że skala opracowania wykracza w takim przypadku daleko poza realia, jakimi rządzą się tego typu konkursy.

Pojawiło się w pewnym momencie pytanie, czy tak duża dowolność w wyborze zagadnienia projektowego nie "rozmieniła na drobne" wartości merytorycznych poruszanych przez poszczególnych uczestników konkursu. Na przykład trzy projekty dotykające problemu pisuarów miejskich rozwiązywały go na trzy mocno zróżnicowane sposoby, z których jeden wywołał nawet dość ostrą dyskusję na gruncie obyczajowym.