Projekt koncepcyjny zagospodarowania ul. Krzysztofa Kolumba w Szczecinie

Lokalizacja: Szczecin
Powierzchnia: 300000 m2
Autorzy projektu:
Anna Ryplewska
Galeria





Ulica Krzysztofa Kolumba w Szczecinie, położona jest w charakterystycznym, poprzemysłowym obszarze miasta, na styku z rzeką Odrą oraz w bezpośrednim połączeniu z terenami Dworca Głównego PKP. Z ulicą związana jest również sąsiadująca Wyspa Jaskółcza, połączona czteroprzęsłowym mostem. Wraz z zabudowaniami poprzemysłowymi, charakteryzującymi ulicę, tworzy nietypowy kanał, nazywany „Małą Wenecją‟.
Ideą koncepcji była aktywacja poprzemysłowego terenu miasta i odtworzenie zagubionej tożsamości miejsca poprzez propozycję przenikania się architektury, urbanistyki, zieleni i wodnego akwenu. Celem koncepcji była aranżacja miejsca ogólnodostępnego, służącego mieszkańcom miasta i turystom, integrując rozwiązania nowoczesne z wartościami historycznymi. Wprowadzono ład przestrzenny, uatrakcyjniono obszar w granicach lokalnych jak i krajowych, ze względu na indywidualność lokalizacji i niepowtarzalność założenia.
Przeniesienie części obecnego zagospodarowania terenu na alternatywne rejony pozwoliła wprowadzić ład przestrzenny w postaci uporządkowanej zabudowy, przenikających się elementów zieleni, uporządkowanej komunikacji i funkcji. Projekt wydobył wszystkie atuty – lokalizację, ukształtowanie terenu, nadwodne położenie, historyczną poprzemysłową zabudowę, panoramiczne widoki i wiele wartych zachowania punktów widokowych . Została zatarta bariera między wodą a lądem, a duża ilość zieleni ożywiła zdegradowany rejon. Urozmaicenie terenu poprzez bulwar, deptak, skwery, place, ogrody na dachu, wnętrza kwartalne, przystanie jachtowe, kładki widokowe, a także nowo wprowadzone budynki mieszczące funkcje usługowe, handlowe, kulturalne, edukacyjne (szkoły artystyczne), biurowe, hotelowe, mieszkalne, sport i rekreację, rozrywkę i rekreacje bierną (kawiarnie, restauracje, puby), galerie oraz adaptacja przejść podziemnych i podziemi, pozwoliły odnaleźć utraconą tożsamość miejsca.
Ideą koncepcji była aktywacja poprzemysłowego terenu miasta i odtworzenie zagubionej tożsamości miejsca poprzez propozycję przenikania się architektury, urbanistyki, zieleni i wodnego akwenu. Celem koncepcji była aranżacja miejsca ogólnodostępnego, służącego mieszkańcom miasta i turystom, integrując rozwiązania nowoczesne z wartościami historycznymi. Wprowadzono ład przestrzenny, uatrakcyjniono obszar w granicach lokalnych jak i krajowych, ze względu na indywidualność lokalizacji i niepowtarzalność założenia.
Przeniesienie części obecnego zagospodarowania terenu na alternatywne rejony pozwoliła wprowadzić ład przestrzenny w postaci uporządkowanej zabudowy, przenikających się elementów zieleni, uporządkowanej komunikacji i funkcji. Projekt wydobył wszystkie atuty – lokalizację, ukształtowanie terenu, nadwodne położenie, historyczną poprzemysłową zabudowę, panoramiczne widoki i wiele wartych zachowania punktów widokowych . Została zatarta bariera między wodą a lądem, a duża ilość zieleni ożywiła zdegradowany rejon. Urozmaicenie terenu poprzez bulwar, deptak, skwery, place, ogrody na dachu, wnętrza kwartalne, przystanie jachtowe, kładki widokowe, a także nowo wprowadzone budynki mieszczące funkcje usługowe, handlowe, kulturalne, edukacyjne (szkoły artystyczne), biurowe, hotelowe, mieszkalne, sport i rekreację, rozrywkę i rekreacje bierną (kawiarnie, restauracje, puby), galerie oraz adaptacja przejść podziemnych i podziemi, pozwoliły odnaleźć utraconą tożsamość miejsca.
Dodano: 01/02/2012, Zmodyfikowano: 01/02/2012