Bielskie Centrum Kultury
Projekt zajął I miejsce w konkursie na opracowanie koncepcji architektoniczno-urbanistycznej rozbudowy, przebudowy i nadbudowy istniejących budynków: Bielskiego Domu Kultury i kina Znicz w Bielsku Podlaskim z przeznaczeniem na obiekt pełniący funkcje Bielskiego Centrum Kultury. Autorem projektu jest arch. Ireneusz Maksymiuk.
Założenia projektowe
Głównym założeniem projektowym było zaprojektowanie budynku Bielskiego Centrum Kultury w sposób odpowiedni do jego rangi i lokalizacji w strukturze przestrzennej miasta. Nie zmieniono w znacznym stopniu istniejącego układu urbanistycznego. Rozbudowa budynku nastąpiła w sposób zgodny z zaleceniami konkursowymi. Sugerowane w warunkach konkursu rozwiązania urbanistyczne, po przeprowadzeniu analizy uznano za najwłaściwsze. Sala widowiskowo teatralna została umieszczona w miejscu dawnego kina „Znicz”. Rozbudowa budynku BDK nastąpiła w kierunku osiedla, Zachowano układ pierzei ul. Kościuszki, z przeznaczeniem przebudowanego domu jednorodzinnego, na dom gościnny.
Głównym założeniem projektu było stworzenie ciekawej bryły, tworzącej dominantę przestrzenną, o wysokiej jakości estetycznej. Ograniczenia stwarzała tu zwarta bryła istniejącego budynku BDK. Starano się nadać jej więcej dynamizmu, poprzez wprowadzenie nieregularnych rytmów otworów okiennych. Aby wzmocnić bryłę wprowadzono kilka ostrych narożników akcentujących wejścia. Kształt Sali widowiskowej wynika z przeprowadzonej analizy funkcjonalnej pod kątem jej różnorodnego użytkowania.
Bryła domu gościnnego nawiązuje do archetypu domu jednorodzinnego, jednak w formie nowoczesnej, nawiązującej stylistycznie do projektowanego budynku BDK.
Sercem całego zespołu BCK jest sala kinowo – teatralna. Postarano się aby spełniała ona najlepsze standardy projektowe, oraz umożliwiała odpowiednie wykorzystanie zależnie od funkcji. ( teatr, kino, koncert ) głównie poprzez zoptymalizowany kształt widowni i kwestie akustyczne.
Liczba miejsc na widowni wynosi 405, w tym 291 na parterze i 114 na balkonie. Zastosowanie 2 poziomów Sali pozwala na skrócenie odległości pomiędz widownią a sceną, co ma znaczenie w przypadku występów muzycznych i teatralnych. Odległość od ostatniego rzędu siedzeń na balkonie, do krawędzi sceny wynosi 18m, do końca sceny zaś 24m. Stwarza to komfortowe warunki oglądania występów artystycznych. 24m jest to bowiem maksymalna odległość jaka pozwala dostrzec mimikę twarzy osób na scenie. Dodatkowo zastosowanie balkonu pozwala na wyłączenie z użytku 1/3 Sali przy nizszej frekwencji.
Przewyższenie siedzeń parteru wynosi 35x90 i jest wyższe od zalecanego (20 x 90). Pozwala to na komfortowe użytkowanie Sali, np. Frontowa krawędź sceny jest widoczna z ostatniego rzędu balkonu ( przewyzszenie 52 x 110).
Ekran projekcyjny jest umieszczony centralnie w osi kabiny projekcyjnej w pionie i w poziomie co pozwala uniknać zniekształceń obrazu. Dodatkowe odsunięcie ekranu wgłąb sceny pozwala zwiekszyć odległość od ekranu do pierwszego rzędu siedzeń, aż do 9m.
Komunikacja sali została poprowadzona po obu stronach widowni, bez przejść pośrednich, aby uniknać utraty miejsc połozonych w części centralnej Sali, o najlepszej widoczności.
Akustyka
Osobną kwestią jest sprawa akustyki. W przypadku nagłościenia z głośników sprawa jest prosta, natomiast w przypadku występów na żywo, należy unikać niepożądanego dla prostych wnętrz, efektu pogłosu. Wszystkie ściany i sufit zostały pokryte materiałem perforowanym o widocznej fakturze, która rozbija i rozprasza fale dźwiękowe. Dodatkowo Kształt balkonu niweluje efekt odbicica wstecznego, niepożądanego przez artystów występujacych na scenie. Dodatkowo wszystkie wejścia do Sali wyposażono w śluzy akustyczne.
Zespół autorski
arch. Ireneusz Maksymiuk
www.ireneuszmaksymiuk.pl
Autorzy:
Ireneusz Maksymiuk
