Bulwary Wiślane w Warszawie

Trwa realizacja zwycięskiej architektoniczno-urbanistycznej pracy konkursowej na opracowanie projektu lewobrzeżnego bulwaru Wisły na odcinku od Powiśla do Podzamcza w Warszawie. Autorami projektu są pracownie RS Architektura Krajobrazu i Artchitecture

Projekt ma na celu stworzenie unikalnej przestrzeni publicznej przywracającej ścisłą i czytelną relacje miasta z Wisłą. Bulwar ma pełnić funkcje rekreacyjne, komunikacyjne, społeczne i reprezentacyjne przez cały rok. Jednocześnie, zagospodarowanie nie osłabia ochrony przeciwpowodziowej Warszawy.

Wizualizacja rejonu Centrum Nauki Kopernik. Na pierwszym planie widoczne ogrody edukacyjne (źródło: archiwum RS AK)

Opis projektu

Bulwary to przestrzeń oparta na międzynarodowych standardach, dostępna dla niepełnosprawnych, z nowoczesnym systemem informacji wizualnej, z dostępem do bezprzewodowego Internetu. To przestrzeń współczesna w swoim wyrazie materiałowym i technologicznym, jednocześnie szanująca substancję historyczną. Bulwar będzie żył swoim życiem, będąc jednocześnie częścią miasta, jak tylko to możliwie bezkolizyjnie integrującą ruch pieszy, rowerowy oraz w przyszłości zaktywizowany ruch komunikacji zbiorowej i indywidualnej na rzece.

Teren lewobrzeżnych Bulwarów Wisły kompozycyjnie ukształtowano jako czytelny układ placów i linearnych łączników. Place lokalizowane są w miejscach dostępnych z terenów sąsiadujących, z reguły na przedłużeniu ulic. W przestrzeni będą identyfikowane wizualnie dzięki unikalnym latarniom w kształcie żagli, widocznym z większej odległości. Kierunek prostopadłych założeń osiowych podkreślony zostanie wzorem w nawierzchni.

Wizualizacja parku rekreacyjnego. Na pierwszym planie wodny plac zabaw, w tle plaża na istniejącej ambonie śniegowej (źródło: archiwum RS AK)

Wizualizacja odcinka Mariensztackiego (źródło: archiwum RS AK)

Wizualizacja odcinka Mariensztackiego, na pierwszym planie punkt widokowy, w tle wodowskaz (źródło: archiwum RS AK)

Konsekwencja w założeniach projektowych dotyczących układu komunikacji na całości opracowywanego odcinka pozwala na umieszczenie pozostałego programu realizującego założenia koncepcyjne oraz umożliwia kontynuację podstawowych rozwiązań projektowych zarówno w aspekcie konstrukcyjnym jak i estetycznym na kolejnych fragmentach nabrzeży w miarę ich rewitalizacji. Podstawą układu komunikacyjnego jest promenada piesza prowadzona po stronie odwodnej, oraz ścieżka rowerowa w podstawowym przebiegu, prowadzona po zachodniej stronie bulwaru. Na większości odcinka opracowania utworzone zostaną półki użytkowe na poziomie pomiędzy średnią, a niską wodą.

Przewiduje się utworzenie miejsc cumowniczych wzdłuż większej części modernizowanych bulwarów, w tym miejsc z pełną obsługą infrastrukturalną dla jednostek indywidualnych (Mariensztat), turystycznych i usługowych (Podzamcze) oraz pojedynczymi punktami zasilania w media powyżej ul. Boleść.
Wszędzie tam, gdzie to możliwe, zachowana zostanie substancja historyczna, a zwłaszcza mury Bulwaru Starzyńskiego, część kamiennych umocnionych skarp XIX-wiecznego bulwaru oraz detale jak np. żeliwne barierki górnego tarasu.

Zabudowa oraz dodatkowe elementy jak umeblowanie miejskie, elementy rzeźbiarskie i wodne, plaża czy plac zabaw, wprowadzają na Bulwary atrakcyjny dla użytkowników program zarówno całoroczny jak i sezonowy. Wszystkie prezentują współczesną, prostą estetykę, charakterystyczną dla wysokiej jakości mebli miejskich, pozwalającą na harmonijne wpisanie Bulwarów w otaczającą tkankę urbanistyczną. Ze względu na charakterystykę terenu, wyposażenie musi być także odporne na okresowe zalewanie w czasie wysokich stanów wód.

Wizualizacja placu „Pod Zamkiem” (źródło: archiwum RS AK)

Wizualizacja odcinka Plac Zamkowy – Plac Staromiejski – plac Mostowy (źródło: archiwum RS AK)

Wizualizacja Placu Mostowego (źródło: archiwum RS AK)

Makieta Bulwarów – odcinek na wys. Zamku Królewskiego (źródło: archiwum RS AK)

Makieta Bulwarów (źródło: archiwum RS AK)