Centrum Nauk Przyrodniczych w holenderskim Groningen

Budynek uniwersytecki w każdym detalu spójny ze swoją funkcją - czyli połączenie technologii z przyrodą. To także zielone elewacje i dachy pokryte roślinnością.

Nowo powstałe Centrum Nauk Przyrodniczych, należące do Instytutu Matematyki i Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu w Groningen w Holandii, stanowi część kompleksu Zernike, przekształcanego obecnie w „ekologiczny kampus”.

Architektura

Centrum Nauk Przyrodniczych zostało zaprojektowane jako gigantyczne sklepione przejście, dające dostęp do leżącego za nim obszaru przyrodniczego. Obiekt składa się 
z dwóch ukośnie nachylonych części, pokrytych zielonymi dachami, stopniowo wyłaniającymi się z podłoża. Na wysokości od czwartej do najwyższej - dziewiątej kondygnacji - dwie części budynku połączone są ze sobą za pomocą mostu biegnącego nad parkiem. Ta trójelementowa kompozycja wpłynęła również na rozmieszczenie trzech obszarów badań naukowych: botaniki, zoologii i badań podstawowych.

Centrum Nauk Przyrodniczych w Groningen (Holandia), fot.: Reynaers

Kompozytowa elewacja

Charakterystycznym elementem Centrum są, zasłaniające stalową konstrukcję zielone elewacje kompozytowe. Szczególnym wyzywaniem okazało się utworzenie strukturalnych, wodoszczelnych połączeń pomiędzy oknami a panelami elewacji, z uwzględnieniem wpływu zmian temperatury na elementy kompozytowe i ramy okienne. Okna nie tylko różnią się wysokością, lecz są również nieregularnie rozmieszczone. W wyniku współpracy doradcy ds. elewacji Reynaers i architektki projektu, zostało opracowane rozwiązanie w postaci połączeń zatrzaskowych. Klipsy montażowe ze stali nierdzewnej, zamontowane w otworach okiennych paneli kompozytowych umożliwiły proste umieszczanie aluminiowych elementów elewacyjnych poprzez wciskanie ich od zewnątrz. Sprężystość klipsów mocujących pozwoliła również zredukować efekty rozszerzania i kurczenia się elementów. Natomiast wodoszczelność elewacji zagwarantowały gumowe uszczelki w krańcowych ramach profili oraz wewnętrzny system odwadniania.

Architektura wnętrz

Układ pomieszczeń zaprojektowany jest tak, aby nie zakłócać widoku na otoczenie oraz zielone, porośnięte rozchodnikiem dachy. Dzięki zastosowaniu świetlików dachowych do pomieszczeń dociera więcej naturalnego światła. Promienie słoneczne odgrywają również dużą rolę w koncepcji energooszczędnych instalacji – klimatyzacja regulowana jest za pomocą zrównoważonego podziemnego systemu akumulacji ciepła.

Centrum Nauk Przyrodniczych w Groningen (Holandia), fot.: Reynaers

Informacje techniczne

Centrum Nauk Przyrodniczych

• Architekt projektu: Rudy Uytenhaak i Tanya Buijs-Vitkova
• Zamawiający: Uniwersytet w Groningen
• Producent: Rutolux, Groesbeek
• Doradca Reynaers ds. elewacji: Facade Consulting & Engineering, Eidhoven