Centrum Sportowo-Rehabilitacyjne

Projektowany kompleks budynków jest obiektem o funkcji dydaktyczno-sportowej, przeznaczony dla studentów i pracowników Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Jest to jeden z najbardziej ekologicznych obiektów w stolicy.

Autorem projektu jest pracownia Kontrapunkt V-Projekt z Krakowa.

Całe założenie centrum zostało zaprojektowano w formie dwukondygnacyjnego prostopadłościanu o wymiarach w rzucie 47.56m x 165,61m., wyciętego przy budynku propedeutyki fizykoterapii zielonym dziedzińcem. Poszczególne budynki są oddzielone od siebie dylatacją oraz ścianami oddzielenia przeciwpożarowego. Założeniem architektonicznym było powiązanie obiektu ze szpalerem drzew rosnących wzdłuż granicy z ul. Trojedena. W tym celu elewacje południowe poszczególnych budynków są całkowicie przeszklone, tworząc otwarcie na szpaler jesionów.
Dominantą kompleksu jest budynek Sali gimnastycznej o wysokości 14,77m, którego dach w formie wspornika tworzy zewnętrzne zacieniające zadaszenie, jednocześnie podkreślając główne wejście do budynku łącznika.

Centrum Sportowo-Rehabilitacyjne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Poszczególne budynki wyróżniono za pomocą różnych materiałów elewacyjnych takich jak Corten, ściana wegetacyjna lub szkło, niemniej jednak poprzez podkreślenie kierunku pionowego na wszystkich elewacjach poszczególne elewacje budynków dopełniają się.

Wszystkie podziały elewacyjne nawiązują do ciągu Fibonacciego, czyli ciągu liczb naturalnych gdzie pierwsze dwa wyrazy ciągu równe są 1, każdy następny jest sumą dwóch poprzednich. Ciąg ten wykorzystuje się przy opisie ilościowym niektórych zjawisk przyrodniczych, w tym rozrostu drzew. Na elewacjach, na całej wysokości, zastosowano pionowe tafle z stali wycinanych laserowo w specyficzny wzór- zacieniacz pionowy, uzyskując w ten sposób efekt światłocieniowy przypominający sączenie się światła przez liście drzew, na elewacjach oraz we wnętrzach budynków.
Poszczególne budynki powiązane są ze sobą jednym głównym ciągiem komunikacyjnym wzdłuż północnej elewacji. Do niego prostopadle dochodzą wspólny hol wejściowy w budynku łącznika oraz ciąg komunikacyjny z części propedeutyki. Komunikację pionową zapewnia sześć klatek schodowych, będących jednocześnie klatkami ewakuacyjnymi oraz dwa podwójne piony windowe.
Część wspólną dla wszystkich budynków stanowi hol główny oraz kawiarnia na piętrze budynku łącznika.

Centrum Sportowo-Rehabilitacyjne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

• Ścianka wspinaczkowa o wysokości ok. 15 m
• Solary (instalacja solarna) – dla potrzeb podgrzewu wody basenowej lub podgrzewu ciepłej wody użytkowej oraz odzysku ciepła z wód popłucznych z basenu i ścieków z natrysków dla CSR zaprojektowano instalację solarną.

Zaprojektowano garaż podziemny otwarty na 107 miejsc postojowych. 68 miejsc postojowych zaprojektowano w terenie. Łączna ilość miejsc postojowych wynosi 175 w tym 10 dla osób niepełnosprawnych. W szachtach garażu podziemnego zastosowano fosę o nachyleniu większym niż 1:1 (46º) wyłożoną gabionami (kosze z kamieniami jak na elewacji wschodniej).

Cały kompleks składa się z następujących budynków:

„A” - budynek dydaktyczny Propedeutyki Fizjoterapii z zapleczem szatniowo-sanitarnym i technicznym;

„B” - budynek hali sportowej i sal specjalistycznych z zapleczami szatniowo-sanitarnymi i technicznymi oraz z zespołem dydaktycznym Studium Wychowania Fizycznego wraz z pomieszczeniami administracyjnymi dla całego budynku

„C” - budynek łącznika z kawiarnią;

„D” - budynek basenu olimpijskiego z zapleczem szatniowo-sanitarnym i technicznym, pomieszczeniami ratowników i trenerów z własnymi zapleczami szatniowo- sanitarnymi;

„E” - budynek basenu szkoleniowego z zapleczem szatniowo-sanitarnym i technicznym, sauną parową i suchą.

Budynki połączone są ze sobą na poziomie piwnic poprzez parking podziemny otwarty oraz pomieszczeniami związanymi z technologią uzdatniania wody (piwnica).

Centrum Sportowo-Rehabilitacyjne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Elementy architektury zrównoważonej

• Panele fotowoltaiczne – powierzchnia zamontowanych paneli 1095 m2

Celem systemu jest zaplanowane pozyskanie energii elektrycznej z instalacji o mocy co najmniej 60,0 kWp z energii słonecznej przy użyciu technologii fotowoltaicznej. Systemy podłączane do sieci są wyposażone w specjalny Falownik PV (Inwerter), który jest podłączany w taki sposób, aby dostarczać energię do instalacji elektrycznej budynku. W razie braku energii wytwarzanej z paneli fotowoltaicznych, następuje doprowadzenie energii do odbiorników z sieci energetycznej OSD.

Wyprodukowana energia będzie w całości wykorzystywana na potrzeby własne, bez możliwości oddawania ewentualnego nadmiaru do sieci ZE. Zaprojektowany układ zabezpieczeń EAZ uniemożliwia wypływ ewentualnego nadmiaru wyprodukowanej energii do sieci zewnętrznej.

Modułowy charakter systemów PV pozwala na budowanie układów fotowoltaicznych dużej mocy, które najczęściej są podłączane do sieci energetycznej niskiego i średniego napięcia. Dodatkową zaletą systemów PV dołączanych do sieci energetycznej jest ich rozproszenie, które poprawia ogólne parametry (wyrównuje spadki napięcia, poprawia współczynnik mocy cosφ) tych sieci, szczególnie niskiego napięcia.

Moduły fotowoltaiczne wraz z okablowaniem i automatyką stanowią kompletną całość instalacji fotowoltaicznej.

Produkcję energii pochodzącą z ogniw, można kontrolować w systemie dziennym, tygodniowym czy miesięcznym. Do tego celu przystosowane jest oddzielne stanowisko komputerowe.

• Oświetlenie

Budynek wyposażony został w oświetlenie podstawowe i awaryjne w przypadku zaniku napięcia. W całym obiekcie zastosowano najbardziej nowoczesne technologie oświetlenia przygotowane pod kątem optymalizacji zużycia energii, przy równoczesnym zachowaniu wymaganych parametrów oświetlenia i komfortu widzenia. Dzięki najnowocześniejszym modułom sterowania, zasilania, komunikacji oraz rozwiązaniom elektronicznym, zastosowane produkty oświetlenia są nie tylko energooszczędne, ale także bardziej „inteligentne”. Poprawia się funkcjonalność i łatwość obsługi całej instalacji elektrycznej, przy jednoczesnym wzroście komfortu jej eksploatacji.

• Solary zamontowane na dachu budynku „B” tj. hali sportowej

- ilość solarów 160 szt.

- pow. czynna jednego solara 2 m² x 160 = 320 m2

- Solary słoneczne zamontowane na dachu budynku hali sportowej produkują energię pochodzącą od słońca do podgrzewania ciepłej wody użytkowej w budynku i do technologii basenowej. Zasada działania solarów: w solarach odgrzewany jest czynnik grzewczy (glikol- ciecz), który za pomocą wymiennika ciepła przekazuje zgromadzoną energię cieplną do instalacji C.w.u i technologii basenowej (podgrzanie wody w basenie). Gromadzenie podgrzanej przez solary wody odbywa się w specjalnych zbiornikach (buforach) wielkości od 2x2m2, przez 2x3m3 do 3x12 m3.

• Wentylacja mechaniczna

- cały obiekt obsługuje ponad 25 central wentylacyjnych,

- dla hali basenowej i natrysków basenowych zaprojektowano system wentylacji nawiewno-wywiewnej z zastosowaniem centrali klimatyzacyjnej z odzyskiem powietrza i pompą cieplną. Wydajność central basenowych 2 centrale x 36000 m3/h = 72 000 m3/h

- Wentylacja w budynku hali sportowej - Hala sportowa

Dla hali sportowej zaprojektowano system wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej ze schładzaniem powietrza nawiewanego.

Nawiew powietrza do hali odbywać się będzie za pomocą dysz zamontowanych na kanałach wentylacyjnych. Wywiew za pomocą krat wyciągowych zamontowanych bezpośrednio na kanałach wentylacyjnych okrągłych.

Dla hali zaprojektowano dwie centrale o wydajności 18000m³/h z odzyskiem ciepła oraz chodnicą adiabatyczną.

• System podlewania roślin na dachu i ścianach elewacji wschodniej i północnej

Dach hali basenowej zaprojektowany i wykonany został jako zielona łąka. Rośliny ekstensywne zielonej łąki, podlewane są w okresie suszy poprzez automatyczny system podlewania z automatycznym sterowaniem. Podobny system podlewania zastosowano do roślin posadzonych na ścianie wschodniej i północnej elewacji budynku, pomiędzy gabionami. Polewanie automatyczne sterowane jest programatorem sprzężonym z czujnikiem pogodowym. Czujnik pogodowy wysyła sygnał do elektrozaworów na instalacji nawadniającej a te z kolei, regulują dopustem wody do podlewania roślin. Woda w gabionach implikowana jest bezpośrednio do substratu roślinnego, poprzez system kroplowników.

• System odzysku wody do spłukiwania WC (szara woda)

W budynku CSR zastosowano oddzielną kanalizację odprowadzającą ścieki z natrysków do zbiornika wód popłucznych oraz instalację oszczędzającą zużycie zimnej wody do spłukiwania misek ustępowych.

Wody deszczowe z części dachów z nad basenu odprowadzone są do zbiornika żelbetowego wody deszczowej o pojemności 435 m³, który zlokalizowany będzie w podbaseniu. Wody deszczowe ze zbiornika wykorzystane są do spłukiwania misek ustępowych i pisuarów. Przelew ze zbiornika odprowadzony jest do kanalizacji ogólnospławnej. Wody deszczowe z pozostałej powierzchni dachów odprowadzone są do projektowanej kanalizacji ogólnospławnej.

• Trybuna podnoszona

Nad basenem rozgrzewkowym zaprojektowano podnoszoną widownię dla 200 osób. W codziennym użytkowaniu jest ona podniesiona, natomiast spuszczana w przypadku imprez sportowych, uniemożliwiając korzystanie tylko z części basenu rozgrzewkowego. Jej ruch możliwy jest za pomocą siłowników teleskopowych utwierdzonych w płycie Żelbetowej. Trybuna w całości wykonana jest w konstrukcji stalowej zabezpieczonej farbą epoksydowo- poliuretanowa dla klasy korozyjności środowiska C4. Dodatkowo zabezpieczona przeciwogniowo R60 odpowiednim zestawem malarskim. Podłoga wykonana z płyt OSB 22mm, płyty gipsowo- włokowej o odporności EI60 oraz wykładziną winylową nie gorszą niż Safeguard Spa Armstrong kolor 395-181. Wykładziną tą należy wykończyć także spod widowni przyklejając do płyt OSB. Tłoki siłowników i przewody hydrauliczne ze stali nierdzewnej. Zasilanie tłoków z agregatu wraz ze zbiornikiem olejowym, silnikiem i pompą zlokalizowanych w podbaseniu. Zaprojektowano balustrady szklane systemowe jak na widowni głównej oraz schody łączące widownię podnoszoną i widownię stałą. Sterowanie widownią odbywać się będzie z pokoju technika w pom. -1/50. Wejście na trybunę odbywa się z widowni głównej natomiast ewakuacja poprzez plaże basenową bezpośrednio na zewnątrz oraz przez widownię główna. W celach konserwacji trybuna musi być uruchamiana przynajmniej raz w miesiącu.