Dom Architekta

Brak podziału na wnętrze i ogród oraz energooszczędność - są to podstawowe założenia projektowe domu jaki zaprojektował dla siebie belgijski architekt Mark van Acker.

Willa zlokalizowana jest na narożnej działce, leżącej w centrum zalesionego obszaru miasteczka Loppem w północno-zachodniej Belgii. Dom wybudowano na planie litery L tak, aby zoptymalizować układ pomieszczeń w stosunku do światła słonecznego i widoku z okien.

Willę podzielono na dwie kondygnacje. Sypialnie, łazienka i garaż zlokalizowane są na parterze północnego skrzydła. Przestrzeń mieszkalna znajduje się także na poziomie 0 skrzydła wschodniego, nad którym mieści się kondygnacja biurowa. Wszystkie pomieszczenia mają przestronny, otwarty charakter i płynnie przechodzą jedno w drugie.

Aby zapewnić możliwie jak największą transparentność kondygnacji parterowej od strony zieleni drzew (od wewnątrz litery L), van Acker użył do jej wykonania wielkich paneli szklanych, w tym systemu drzwi przesuwnych Reynaers z izolacją termiczną raz wpuszczający maksymalną ilość światła, system CW 50 do wykonania elewacji i połaci dachowych. Natomiast po zewnętrznej stronie litery L zaprojektował masywny mur, izolujący willę od sąsiadujących z nią ulic.

Willa w Loppem w Belgii, autor projektu architekt Mark van Acker, fot.: Reynaers

Willa w Loppem w Belgii, autor projektu architekt Mark van Acker, fot.: Reynaers

Willa w Loppem w Belgii, autor projektu architekt Mark van Acker, fot.: Reynaers

Dom energooszczędny

Detale konstrukcyjne domu spełniają warunki zrównoważonego budownictwa. Ze względu na ogromne połacie szklane i duże otwarte przestrzenie, postanowiono zastosować stalową konstrukcję szkieletową. Konstrukcja została zbudowana z tworzących rytmiczny wzór smukłych belek i dwuteowników HEA, wypełnionych siatką drewnianą. Z kolei konstrukcję drewnianą wypełniono wiórami celulozowymi, co oznacza, że budynek charakteryzuje się także bardzo korzystnym wskaźnikiem zapotrzebowania na ciepło, wynoszącym E42.

Chciałem zaprojektować willę, w której przestrzenie mieszkalne, wypoczynkowe i przeznaczone do pracy płynnie przechodzą jedna w drugą – tłumaczy Mark van Acker. W rezultacie powstał budynek, który – dzięki dużym otwartym przestrzeniom i wielu przeszkleniom – wystawia na próbę sztywność granic pomiędzy wnętrzem a otoczeniem zewnętrznym.