Muzeum z łąką na dachu

Muzeum Historial de la Vendée znajduje się w zachodniej Francji, w pobliżu miejscowości Lucs-sur-Boulogne. Życzeniem zamawiającego było stworzenie atrakcyjnego obiektu kulturalnego, który nie zwracałby uwagi swą okazałością oraz byłby wtopiony w 19-hektarowy park przyrodniczy, rozciągający się wzdłuż brzegów rzeki Boulogne. Architekci z pracowni PLANO1 zaprojektowali zatem muzeum (6 tys.m2) kryjące się pod dachem skonstruowanym z płaszczyzn obsianych trawą. W ten sposób budynek maksymalnie wtopił się w otoczenie.

Muzeum Historial de la Vendee

Roślinny dach
Faliste ukształtowanie terenu podyktowało parterową konstrukcję muzeum i nieregularną linię dachu, na którym wyrosła prawdziwa łąka. Obiekt utrzymany dodatkowo w odcieniach brązu i zieleni jeszcze efektywniej wtapia się w krajobraz.

W rezultacie powstał obiekt, w którym geometryczne płaszczyzny dachowe, o powierzchni 8 tys.m2, są w pełni zharmonizowane z krajobrazem.

Lewa od wejścia połać stalowej konstrukcji dachowej została podzielona na trójkąty, z których każdy ma inną powierzchnię. Płaszczyzna dachu pokryta jest strukturą ze szkła spienionego o grubości dziesięciu centymetrów, na którą naniesiono warstwę bitumiczną. Warstwowe położenie spienionego szkła zapewnia izolację cieplną i wodoszczelność obiektu. Na takim podłożu został umieszczony zbiornik ze stali perforowanej, a na nim lekkie poszycie zielone. W szerokiej warstwie spodniej zamontowano system sztucznego nawadniania. Gdy nadchodzi wiosna, dach muzeum zmienia się w falującą łąkę. Trawa może osiągać wysokość nawet do sześćdziesięciu centymetrów.

Muzeum Historial de la Vendee

Ekspozycja muzeum a wnętrza
Pomieszczenia ekspozycyjne muzeum rozdzielono na dwa budynki za pomocą części obiektu zaprojektowanej w kształcie zwartej litery H. Pozwoliło to ograniczyć wpływ obiektu na otoczenie i stworzyć optymalne wejście do centralnego holu, do którego przylegają dwie galerie. Mając na uwadze zmiany wielkości pomieszczeń ekspozycyjnych, zaprojektowano obiekt o równomiernej strukturze z 21-metrową konstrukcją wejścia portalowego. W ten sposób zostały wydzielone dwie równoprawne przestrzenie o powierzchni 450 m2 Obie mają po dwie kondygnacje od 6 do 9 metrów wysokości, optymalne nadające się do użytkowania.

Od strony fasady południowej muzeum, uniesione krawędzie dachu odsłaniają ogromną połać przeszklonej ściany osłonowej, dającej widok na rzekę, wykonanej w systemie fasadowym Reynaers CW 50. System Reynaers został wybrany przede wszystkim ze względu na efekt przejrzystości osiągany dzięki zastosowaniu profili osłonowych o widocznej szerokości zaledwie 50 mm.