Struktury namiotowe Frei Otto

Frei Otto zdobył popularność dzięki swoim namiotowym strukturom wykorzystywanym także do budowy tymczasowych pawilonów wystawienniczych.

Jego konstrukcje budowane na Niemieckie Wystawy Ogrodnictwa w latach 50-tych były niezwykle funkcjonalne, piękne, falujące i z łatwością dawały schronienie i były niezwykle łatwe w demontażu. W latach 50-tych były to innowacyjne konstrukcje, które dziś stawiane są już powszechnie, jako tymczasowe formy architektoniczne.

Jeden z pierwszych Pawilon Muzyczny na Federalnej Wystawie Ogridnictwa,wykonany z bawełny (1955, Kassel, Niemcy); Photo © Frei Otto

Pawilon taneczny naWystawie Ogrodnictwa (1957),Kolonia, Niemcy; Photo © Frei Otto

Wejście na wystawę ogrodnictwa (1957), Kolonia, Niemcy; Photo © Frei Otto

Hala Międzynarodowej Wystawy Ogrodnictwa (1963), Hamburg, Niemcy - zadaszenie bawełniane; Photo © Frei Otto

Duże Parasole - zadaszenie Federalnej Wystawy Ogrodnictwa (1971, Kolonia, Niemcy); Photo © Frei Otto

Jedną z najsłynniejszych konstrukcji sieciowych był pawilon zaprojektowany dla Niemieckiego Pawilonu w roku 1967 na międzynarodową wystawę w Montrealu. Całość złożona została na miejscu i była jedną z głównych atrakcji wystawy. Kolejnym osiągnięciem było zadaszenie stadionu w Monachium, na potrzeby Igrzysk Olimpijskich w 1972 roku. Tutaj zaprojektowane zostały imponujące dachy, o ogromnych rozpiętościach, wbrew powszechnie panującej opinii,że taka struktura nie może zostać osiągnięta. Zadaszenia obejmowały stadion, basen i przestrzenie publiczne.

The 1967 International and Universal Exposition or Expo 67 1967 Montreal, Canada; Photo © Frei Otto

The 1967 International and Universal Exposition or Expo 67 1967 Montreal, Canada; Photo © Frei Otto

The 1967 International and Universal Exposition or Expo 67 1967 Montreal, Canada; Photo © Frei Otto

The 1967 International and Universal Exposition or Expo 67 1967 Montreal, Canada; Photo © Burkhardt

Inspirując się naturą i procesami w niej zachodzącymi, Frei Otto szukał sposobu jak przy wykorzystaniu jak najmniejszej ilości materiału i energii zorganizować przestrzeń. Praktykował i rozwijał idee rozwoju zrównoważonego, zanim oficjalnie pojawiała się taka terminologia. Głosił o potrzebie zrozumienia "fizycznych, biologicznych i technicznych procesów, które pozwalają rosnąć obiektom". Swoją koncepcję rozgałęzień rozwijał już od lat 60-tych i wykorzystał w Mannheim Multihallle w 1974roku. Udowodnił tam, że proste rozwiązania konstrukcyjne, łatwe w montażu mogą elastycznie wykreować przestrzeń.Przezroczyste pokrycie dachowe dało przyjemne rozproszone światło.

Dach wilofunkcyjnej sali w Mannheim (1970–1975) Mannheim, Germany; autorzy Frei Otto z Ove Arup & partners, Ted Happold, i inni; fot. © Archive Frei Otto

Dach wilofunkcyjnej sali w Mannheim (1970–1975) Mannheim, Germany; autorzy Frei Otto z Ove Arup & partners, Ted Happold, i inni; fot. © Archive Frei Otto

Dach wilofunkcyjnej sali w Mannheim (1970–1975) Mannheim, Germany; autorzy Frei Otto z Ove Arup & partners, Ted Happold, i inni; fot. © Frei Otto

Dach wilofunkcyjnej sali w Mannheim (1970–1975) Mannheim, Germany; autorzy Frei Otto z Ove Arup & partners, Ted Happold, i inni; fot. © Frei Otto

Dach wilofunkcyjnej sali w Mannheim (1970–1975) Mannheim, Germany; autorzy Frei Otto z Ove Arup & partners, Ted Happold, i inni; fot. © Frei Otto

Dach wilofunkcyjnej sali w Mannheim (1970–1975) Mannheim, Germany; autorzy Frei Otto z Ove Arup & partners, Ted Happold, i inni; fot. © Frei Otto

Kolejnym tego typu przykładem są mosty dla pieszych w Mechtenborg, którego struktura została zbudowana z wykorzystaniem smukłych ocynkowanych prętów i łączących ich węzłów. Rozpiętość jednego motu wyniosła 30 metrów, a drugiego 150 metrów. Łączą one rezerwat przyrody z rejonem przemysłowym miejscowości w Zagłębiu Ruhry. Mosty te zostały porównane do azjatyckich struktur budowanych z bambusa.

Most w rezerwacie przyrody - Mechtenberg Nature Preserve Gelsenkirchen (Ruhrgebiet) 2003, The Ruhr region, Niemcy, projekt zrealizowany z córką - Christine Otto-Kanstinger, fot. © Christine Kanstinger