Renowacja wnętrz zabytku

Jest to rekonwersja zaniedbanej, historycznej infrastruktury, która wciąż odgrywa znacząca rolę w społecznym i miejskim kontekście życia miasta Tomar w Portugalii. Obiekt jest publiczną infrastrukturą przeznaczoną na potrzeby wystawiennictwa i innych kulturalnych wydarzeń lokalnych i regionalnych.
Projekt został nagrodzony w 8. cyklu konkursu 20+10+X WA Awards.
Rys historyczny zabytku
Miasto to założone w 1161 roku nakazem Bractwa Zakonnego początkowo posiadało infrastrukturę przeznaczoną na składowanie zboża (należącego do Bractwa Templariuszy). Zlokalizowany na rubieżach historycznego starego miasta, obiekt składa się z budynków, które na przestrzeni wieków, ulegały wielu rozbudowom i zmianom. Budynki dotknięte były degradacją i niewłaściwymi, pod kątem przeznaczenia, zmianami. Kolejno były one adaptowane do celów bankowych, zamieniane na składy przemysłowe a wreszcie przystosowywane do celów biurowych z nowymi ścianami, podłogami i technicznymi sufitami (obiekty należące do władz miejskich). Nawet po tych licznych przeróbkach budynek nadal pozostawał chroniony jako zabytek historyczny.

Renowacja wnętrz zabytkowego domu
Ograniczony zapisami prawa budowlanego projekt zachowuje całkowicie zewnętrzny kształt obiektu; dokonuje natomiast gruntownej przebudowy wnętrza. Nowa aranżacja wpisuje się w anatomię istniejącego budynku.
Nowa architektoniczna postać wnętrza organizuje dostępną przestrzeń dzieląc ją na szereg obszarów i zaplanowanych przestrzeni. Projekt przewidział dwa wyróżniające się obszary: powierzchnię publiczną dla wystawiennictwa, spotkań, bankietów oraz powierzchnię prywatną, składająca się z czytelni i pomieszczeń dla zaproszonych artystów.





Wnętrza we wnętrzach
Prywatna część powierzchni jest przestrzennie zdefiniowana i zoptymalizowana pod względem jej zasiedlenia. Każdy obszar wyposażono w indywidualne wejście, zapewniono odpowiednią atmosferę, kształt i wymiary. Życie towarzyskie, wystawy i spotkania odbywają się na zewnętrznej przestrzeni wokół nowej struktury.
Istniejący budynek otrzymuje nowe wewnętrzne brzmienie poprzez rekonfigurację i zamianę w jedną hermetyczna przestrzeń. Uzyskano to poprzez użycie białej matowej farby i powłoki z matowej epoksydowej żywicy. Wnętrza poszczególnych przestrzeni zostały pomalowane świecącą białą farbą i pokryte błyszcząca żywicą epoksydową. To jakby dało efekt wnętrza we wnętrzu.
Największym wyzwaniem i kuszącym przedsięwzięciem było wymaganie i wiara, że możliwa jest transformacja takiej przestrzennej struktury w studio artystyczne. Wymagało to poszukiwania i testowania różnych rozwiązań mogących idealnie spełnić oczekiwania, które odbiegały od standardów.




Zespół projektowy
- EMBAIXADA arquitectura: Albuquerque Goinhas, Augusto Marcelino, Cristina Mendonça, Luis Baptista, Nuno Griff, Pedro Patrício, Sofia Antunes
- Inżynieria konstrukcyjna: Pedro Fragoso Viegas (Civil Engineer)
- Kanalizacja i instalacje wodne : Rui F. Mendonça (Civil Engineer)
- Instalacje elektryczne i telekomunikacyjne: Rui F. Mendonça (Civil Engineer)
- Mechanika : Rui F. Mendonça (Civil Engineer)
- Instalacje grzewcze i Studia akustyczne : Nuno F. Oliveira, Miguel P. Freire (Civil Engineers)
- Konsultant p.poż. Ana Salomé (Civil Engineer)
Dane techniczne
- Klient (inwestor): Tomarpolis
- Zarządzanie kryzysowe : ATKINS International Limited
- Data konkursu: Listopad 2005 r. / Grudzień 2006 r.
- Powierzchnia użytkowa : 980.34 m.kw.
- Budżet : 452599,99 E
- Główny Kontraktor: Alpeso- Construções, SA
Projekt ten jest częścią krajowego i rządowego programu POLIS. Przyjęta strategia polega na ożywieniu miast poprzez wprowadzenie nowych funkcji takich jak: monitoring środowiska lub obiektów zwanych „Interpretation Offices” (EMIO - Environmental Monitoring and Interpretation Offices) . Celem tego projektu jest przyspieszenie procesu rewaloryzacji miasta.
Źródło: www.worldarchitecture.org - 20+10+X WA Awards.
Autorzy:
tłum.: A. Paluchowski