Budynki użyteczności publicznej Shigeru Bana
Shigeru Ban ma w swoim dorobku całe spektrum osiągnięć: projekty mieszkań, siedzib firm, muzea, sale koncertowe i budynki użyteczności publicznej. Jego projekty cechuje oryginalność, ekonomiczność i innowacyjność. Co ciekawe, jego koncepcje nie opierają się na współczesnych, ogólnodostępnych rozwiązaniach high-tech.
Jury przyznające Nagrodę Pritzkera podkreśla dokonania Bana w eksperymentalnym podejściu do materiałów budowlanych np.: kartonowych rur i kontenerów. Uwagę zwraca również jego innowacyjne i twórcze wykorzystywanie materiałów niekonwencjonalnych, takich jak bambus, tkaniny, papier i kompozyty z recyklingu włókna papieru i tworzyw sztucznych. Jego projekty charakteryzują nowoczesne technologie i innowacyjność. W projekcie wykorzystane są głównie produkty i systemy, pozostające w zgodzie ze środowiskiem naturalnym i z konkretnym otoczeniem. Są to materiały odnawialne i jeśli to możliwe, lokalnego pochodzenia.
Jego architektura określana jest jako zrównoważona i przyjazna środowisku. Jednak sam architekt tak opisuje swoje projekty: Kiedy zaczynałem pracę 30 lat temu, nikt nie mówił o środowisku. Ten sposób projektowania przyjaznego naturze przyszedł do mnie w sposób naturalny. Zawsze interesowałem się niskimi kosztami budownictwa, lokalnymi materiałami oraz materiałami wielokrotnego użytku w służbie architektury.
Szwedzka firma Tamedia poprosiła Bana o zaprojektowanie przyjaznej przestrzeni biurowej dla swoich pracowników. Architekt stworzył 7-piętrową siedzibę, której konstrukcja jest wyłącznie drewniana i nie wymaga metalowych połączeń.
14-piętrowy budynek Nicolas G. Hayek Center (2007) zbudowany w Tokio wyróżnia się w otoczeniu wysokimi szklanymi okiennicami na przedniej i tylnej elewacji, które mogą być w pełni otwarte.
Dla Centrum Pompidou-Metz we Francji Ban zaprojektował przestronną siedzibę, z falującym zadaszeniem, zbudowanym z drewnianych listew, które przykrywa muzeum a także tworzy otwarty, ogólnodostępny plac. Obiekt został zbudowany przy użyciu kartonowych rur i membrany pokrywającej łukowy dach. Jako gotowe elementy użyto również kontenerów transportowych.
Tymczasowe kartonowe studio, Paryż, Francja (2004)
Kartonowa sala koncertowa, L’Aquila, Włochy (2011)
Japoński pawilon na Expo 2000, Hannover, Niemcy
Haesley Nine Bridges Golf Club House, Korea (2010)
Kartonowa Katedra, Christchurch, Nowa Zelandia (2013)
