Lost Highway

Lost Highway to projekt domu - pracowni, w którym zastosowano technologie drewniane, kładąc szczególny nacisk na oszczędne zużycie materiałów i energii oraz na bezpośrednie wykorzystanie potencjału ekspresyjnego stosowanych technologii.

Projekt może być łatwo dostosowany do różnych wymogów klimatycznych; jest też elastyczny pod względem funkcjonalnym - ruchome ściany pozwalają na zmiany w konfiguracji wewnętrznej w zależności od pory roku i potrzeb użytkowników.

Lost Highway - pracownia AION

Lost Highway; pracownia AION

Lost Highway; pracownia AION

Koncepcja

Lost Highway to prosta, czworokątna bryła, której dwie niezależne i otwarte na południe i północ przestrzenie skupiają się wokół wewnętrznego dziedzińca. Ten łącząc je tworzy samowystarczalny, „żyjący” mikrokosmos.

Dwa główne bloki przestrzenne domu są elastyczne pod względem funkcjonalnym - ruchome ściany pozwalają bowiem na zmiany w konfiguracji wewnętrznej w zależności od potrzeb użytkowników i umożliwiają wydzielenie mniejszych i niezależnych pomieszczeń. Rozwijane ekrany mogą tworzyć zamknięty korytarz łączący na przykład w okresie zimowym dwie zamknięte przestrzenie. Każda z nich zawiera w sobie dodatkowo odrębną bryłę o minimalnych wymiarach, w której ukryte są toalety, schowki i instalacje. Tak powstała konfiguracja sugeruje rożne zastosowania – dom z jasno wydzieloną przestrzenią prywatną i publiczną łatwo może przerodzić się w mieszkanie z pracownią lub w pracownię z galerią.

Konstrukcja i funkcja
Konstrukcję nośną i powłokę bryły współtworzą równolegle poukładane drewniane belki o kwadratowym przekroju 24x24cm. Drzewo naznaczone niezliczoną ilością wąskich i pozornie chaotycznie rozmieszczonych otworów i pozbawione dodatkowych warstw ochronnych i dekoracyjnych odpowiada na wszystkie wyzwania konstrukcyjne i izolacyjne, scalając w jednym konstrukcję, funkcję i estetykę.

Strategicznie usytuowany na działce i lekko uniesiony nad ziemią dom współżyje z otaczającym go środowiskiem, wykorzystując każdą ze swoich sześciu powierzchni. Nadmierny, z punktu widzenia statycznego, przekrój powłoki odpowiada na wymogi izolacyjne. Strategicznie rozmieszczone w podłogach i ścianach dziedzińca szczeliny tworzą system pasywnej wentylacji. Dziesiątki wąskich otworów pozwalają dodatkowo na spełnienie odpowiednich warunków świetlnych we wnętrzu domu. Ich na pozór przypadkowe rozmieszczenie opiera się na użyciu specjalnego algorytmu, który wpisuje w chaotyczny układ ściśle określone wymogi. Powłoka staje się więc filtrem, który interpretuje otaczające je środowisko i moduluje ciągle zmieniające się gradienty świetlne i termiczne. Powstają swoiste pejzaże sensoryczne, które ożywiają i wzbogacają przestrzeń domu.

Lost Highway; pracownia AION

---------------------

Lost Highway; pracownia AION

Lost Highway; pracownia AION

Lost Highway; pracownia AION

Lost Highway; pracownia AION

Lost Highway; pracownia AION

Lost Highway; pracownia AION

• LOST HIGHWAY
• Studio AION, 2009
• Prototyp domu, Syrakuzy, Włochy (w realizacji)
• Architekci: Aleksandra Jaeschke, Andrea Di Stefano
• Zespól: Andrea Romano, Francesco Minniti, Salvo Pappalardo
• Konstrukcja: Nicola Impollonia, Antonio Di Caro

O pracowni
Studio Aion ma siedzibę we Włoszech. Oficjalnie istnieje od 2008 roku, działa od 2005. Pracownię prowadzą Aleksandra Jaeschke i Andrea Di Stefano, absolwenci londyńskiej Architectural Association (www.a-i-o-n.com).
W 2009 roku Studio Aion brało udział w Unplugged Italy w Oslo – programie promującym młodą włoską architekturę. Ostatnie wydanie mediolańskiego czasopisma Cityproject zaprezentowało Aion jako jedną z pięciu najciekawszych młodych włoskich pracowni.

W działaniach projektanci przeciwstawiają się tradycyjnemu podejściu do projektowania, opartemu na realizacji z góry przyjętych pomysłów i założeń. Fascynują ich systemy oparte na samoorganizacji, obserwują procesy zachodzące w naturze. Inspiracją jest biologia i bionika. W polu zainteresowania leży nie forma a logika formowania. W poszukiwaniach proces nabiera szczególnego znaczenia, a forma wyłania się jako efekt negocjacji wielu czynników, a nie jako odgórny zamysł artysty.