Propozycja rewitalizacji dawnej fabryki drożdży w Lublinie

Jest to projekt dyplomowy Mateusza Polaszka i Łukasza Polaszka, który powstał na Politechnice Lubelskiej pod kierunkiem prof. dr hab. inż. arch. Lecha Kłosiewicza. Projekt otrzymał I Nagrodę Architektoniczną im. Małgorzaty Baczko i Piotra Zakrzewskiego.

Jury doceniło kompleksowe opracowanie projektu, a także dobre rzemiosło architektoniczne. Zdaniem jurorów projekt znakomicie odczytuje wielkość przestrzeni, jest zróżnicowany i odpowiedzialny. Uwagę oceniających zwróciła także kwestia zawodu cyrkowca – który jest metaforyczny, inspirujący, ma charakter społeczny, a projekt akcentuje zawodowe rzemiosło osób, które będą się tam kształcić.

Akademia Sztukmistrzów w Lublinie, Bursa Akademii Sztukmistrzów - streszczenie opisu projektu

Przedmiotem pracy jest propozycja rewitalizacji terenu poprzemysłowego dawnej fabryki drożdży w Lublinie, powstałej w 1910 r., którą stanowi architektoniczny projekt koncepcyjny adaptacji i rozbudowy zachowanych budynków na potrzeby Szkoły Sztuki Cyrkowej. Istniejąca zabudowa zostanie także uzupełniona o nowe budynki które pomieszczą bursę szkolną oraz restaurację i mediatekę. Projekt jest odpowiedzią na rzeczywistą potrzebę środowiska cyrkowego z Lublina – brak zaplecza lokalowego, coraz większe zainteresowanie społeczne rozwijaniem umiejętności cyrkowych oraz tradycję odbywającego się corocznie Carnavalu Sztuk - Mistrzów. Główne założenia projektu:

• Przewiduje się wyburzenie części pomniejszych budynków i wykorzystanie cegły rozbiórkowej przy budowie nowych obiektów (okładzina ścian zewnętrznych oraz wewnętrzne ściany działowe)
• Szkoła, rezygnując z tresury zwierząt, realizować będzie ideę cirque noveau – Nowego Cyrku, który za pomocą dyscyplin cyrkowych i kuglarskich opowiada historię, tworzy spektakle na wzór teatru
• Projekt jest wzorowany na trzech zagranicznych szkołach cyrkowych: w Montrealu, Londynie i Barcelonie
• Najstarsze budynki drożdżowni, pierwotnie posiadające charakter architektury przemysłowej przełomu XIX i XX w., po wielu przebudowach zatraciły te cechy. W projekcie wykorzystano moduł konstrukcyjny fabryki, który powielono przy rozbudowie i w nowych budynkach, dla zachowania spójności założenia
• Zachowanym najstarszym ceglanym budynkom fabrycznym zostanie przywrócony dawny wyglądu poprzez skucie tynku pochodzącego z lat 90-tych XX w.
• W projekcie proponuje się maksymalną przekształcalność przestrzeni dającą możliwość dostosowania jej do zmiennych potrzeb jej użytkowników
• W nowo projektowanych budynkach, jako ochronę przed nadmiernym nagrzewaniem pomieszczeń zastosowano okładzinę zewnętrzną w postaci perforowanych płyt ze stali kortenowej, o zmiennej gęstości otworów, zależnej od stron świata
• Przewiduje się otwarcie terenu dawnej fabryki dla mieszkańców dzielnicy. Obecnie jest to zdegradowana i zamknięta przestrzeń prywatna, na którą właściciel nie ma pomysłu. Poprzez całkowitą rezygnację z grodzenia działki, poprowadzenie ścieżki rowerowej wzdłuż rzeki, dostępność dla ruchu pieszego i samochodowego, ma stać się przyczyną do rozwoju tej części miasta

Akademia Sztukmistrzów

Budynek zaprojektowano jako kompozycję ciężkich brył ceglanych, z charakterystycznym podkreśleniem wejścia poprzez „przesunięcie” fragmentu ściany najwyższego budynku fabrycznego. Obiekt nabiera lekkości w kierunku wschodnim dzięki zastosowaniu w dobudowanej nowej części lekkiej konstrukcji stalowej i ażurowych kortenowych okładzin.

Całość założenia składa się z dwóch najstarszych, ceglanych budynków fabrycznych oraz dobudowanego od strony wschodniej stalowego budynku halowego, połączonych parterowym pawilonem, na dachu którego przewiduje się boisko. Zabieg ten umożliwił scalenie części typowo uczelnianej, z częścią sportową (sale do ćwiczeń i zewnętrzne boisko) oraz z częścią przeznaczoną na salę widowiskową z zapleczem technicznym. W najstarszym budynku fabrycznym przewiduje się umieszczenie sal do ćwiczeń, z możliwością dowolnej ich aranżacji poprzez zastosowanie ruchomych stropów i mobilnych ścianek systemowych. Główne wejście do szkoły zlokalizowane jest w zachodniej części najwyższego budynku fabrycznego (dawnej „rektyfikacji”), którego dwie pierwsze kondygnacje stanowią hall wejściowy i foyer dla sali widowiskowej. Na wyższych kondygnacjach umieszczono sale zajęć teoretycznych, z możliwością dostosowania ich do innych funkcji. W piwnicy pod dawnymi budynkami fabrycznymi lokalizuje się magazyny sprzętu i kostiumów oraz warsztat. Komunikację pionową umieszczono na frontowych ścianach budynku, zachowując jej historyczne umiejscowienie. W dobudowanym parterowym pawilonie, w części południowo - zachodniej, zlokalizowano portiernię, szatnię okryć wierzchnich oraz foyer. Część północno - wschodnią zaprojektowano jako strukturę, która może być dowolnie aranżowana dzięki mobilnym ściankom systemowym.

Akademia Sztukmistrzów w Lublinie - Plansza 1. - projekt dyplomowy Mateusza Polaszka i Łukasza Polaszka (Politechnika Lubelska)	Akademia Sztukmistrzów w Lublinie - Plansza 2. - projekt dyplomowy Mateusza Polaszka i Łukasza Polaszka (Politechnika Lubelska)
Akademia Sztukmistrzów w Lublinie - Plansza 3.- projekt dyplomowy Mateusza Polaszka i Łukasza Polaszka (Politechnika Lubelska)	Akademia Sztukmistrzów w Lublinie - Plansza 4. - projekt dyplomowy Mateusza Polaszka i Łukasza Polaszka (Politechnika Lubelska)
Akademia Sztukmistrzów w Lublinie - Plansza 5. - projekt dyplomowy Mateusza Polaszka i Łukasza Polaszka (Politechnika Lubelska)	Akademia Sztukmistrzów w Lublinie - Plansza 6. - projekt dyplomowy Mateusza Polaszka i Łukasza Polaszka (Politechnika Lubelska)

Restauracja i mediateka

W miejscu wyburzonego budynku magazynowo - garażowego sytuuje się pierwszy z nowych obiektów, z dwukondygnacyjną restauracją oraz mediateką. W parterze budynku lokalizuje się kuchnię, wraz z zapleczem magazynowo - socjalnym oraz salę restauracyjną dla ok. 80 osób. Na poziomie 1 umieszcza się antresolę restauracji dla ok. 80 osób. Na poziomie 2 projektuje się mediatekę, wraz z zapleczem magazynowym i sanitarnym dla użytkowników oraz pracowników. Komunikację pionową zapewnia klatka schodowa, zlokalizowana przy wejściu, w północno - wschodniej części budynku.

Bursa szkolna

Kolejne obiekty, usytuowane po wschodniej stronie pierwszego, projektuje się jako dwa, jednakowe domy studenta. Na parterze przewiduje się: pomieszczenia dla, w sumie, 9 osób, w tym 2 pokoje dla niepełnosprawnych; wspólną kuchnię, jadalnię i miejsce rekreacji, pralnię oraz suszarnię. Na dwóch pozostałych kondygnacjach zaprojektowano powtarzalny układ funkcjonalny. W każdym „mieszkaniu” jedna łazienka przypada maksymalnie na dwa pokoje mieszkalne.

W projektowaniu przestrzeni wewnętrznych obu rodzajów obiektów: restauracji i mediateki oraz domów akademickich kierowano się zasadą poszanowania zarówno potrzeby wspólnoty, jak i potrzeby prywatności każdego z użytkowników. W obrębie budynków zadbano o zapewnienie swobody wyboru między: „chcę być z innymi” - dolna sala restauracyjna, wspólna czytelnia mediateki, wspólna kuchnia i jadalnia bursy, a „chcę być sam” - antresola restauracji, wydzielone stanowiska multimedialne w mediatece, jednoosobowe pokoje mieszkalne. Sytuowanie obiektów wewnątrz zespołu Akademii Sztukmistrzów również odpowiada zasadzie gradacji dostępności - mediateka ze stołówką, mogącą służyć także zewnętrznym użytkownikom, położona jest w pobliżu parkingów, bliżej wjazdu na teren szkoły. Akademiki, cofnięte w głąb działki, na uboczu ciągów komunikacji pieszej dają komunikat przestrzenny „tam znajduje się strefa prywatna”.

Projekt przywraca miastu od dawna nieobecną funkcjonalnie przestrzeń, czyniąc z „nie-miejsca” miejsce tętniące życiem. Zachowując pamięć o dokonaniach minionych pokoleń – przez zachowania dawnego zainwestowania, dodaje nowe wartości opowiedziane językiem współczesnej architektury.