Cytadela Warszawska
Projekt nawiązuje do historycznego układu architektoniczno-urbanistycznego Cytadeli. Budynek muzeum wraz z zabudową kubaturową (ekspozycja plenerowa zadaszona) został zlokalizowany w rejonie dawnych koszar, zniszczonych podczas II Wojny Światowej. Dominantą architektoniczną jest odtworzony plac Gwardii, pełniący funkcje reprezentacyjne. Przestrzeń placu poprzez posadzkę jest zintegrowana z hallem muzeum. Sąsiadujący park również został wpleciony w opowieść o wojsku rozpoczętą w muzeum.
Dzięki potraktowaniu budynku i otoczenia nie jako osobnych stref, ale jako przeciwnych biegunów jednej narracji można opowiedzieć o Wojsku Polskim znacznie pełniej. Wystawa muzealna operuje przedmiotami wyrwanymi z ich naturalnego kontekstu. Kładzie nacisk na przekaz intelektualny, operuje szczegółami, dużą ilością detali i tekstem. Wystawa plenerowa daje możliwość opowiedzenia właśnie o brakującym kontekście. Operując ruchem w krajobrazie, perspektywą, fakturą materiałów, warunkami atmosferycznymi czy zielenią staje się przekazem bardziej bezpośrednim i emocjonalnym.
Spojrzenie na wojsko z wielu stron przejawia się w naszym projekcie także we wprowadzeniu na teren Cytadeli funkcji nie związanych bezpośrednio z muzeum takich jak restauracje, kawiarnie czy kluby zlokalizowane po obu stronach strefy wejściowej. Instytucje takie jak Muzeum Wojska Polskiego konkurują o czas wolny osób zwiedzających z centrami handlowymi, dlatego dobrze jest gdy mogą zaoferować im zróżnicowaną ofertę kulturalno – rozrywkową, mogąc tym samym przyciągnąć rodzinę na kilkugodzinny pobyt w ciągu weekendu.
Poszczególne strefy zagospodarowania, tj.:
- strefa wejściowa,
- wały -ekspozycja dział,
- część centralna z ekspozycjami czasowymi,
- bastion lewy z usługami gastronomicznymi,
- fale- ekspozycja lotnicza,
- bastion prawy z ekspozycją kierowaną do dzieci,
- okopy z ekspozycją pojazdów pancernych,
- amfiteatr,
- ekspozycja wodna przy Bramie Straceń,
zostały ułożone wzdłuż pierścienia komunikacji. Trasa zwiedzania jest sekwencją zmieniających się krajobrazów, na które składa się kilka warstw: rodzaj uzbrojenia, pola walki oraz emocje.
Koncepcja architektoniczna budynku Muzeum Wojska Polskiego powstała na drodze analiz funkcjonalno - przestrzennych obszaru, w jakim ma znajdować się obiekt. Zaproponowaliśmy budynek, który swoją prostą formą i subtelnym detalem wpisze się w tkankę cytadeli, jako kolejny brakujący element w porozrzucanej przez zawirowania historii układance urbanistycznej.
Zaprojektowano budynek o zwartej kubaturze i modularnej konstrukcji. Fasada budynku to zbiór płaszczyzn o różnym stopniu przezierności. Trzy stopnie przezierności elewacji stanowią dopełnienie kompozycji architektonicznej i odzwierciedlenie układu funkcjonalnego wnętrza. Podstawowymi zasadami przy projektowaniu funkcji budynku były czytelność, prostota i wygoda użytkowania.
Wszystkie pomieszczenia zaprojektowano w oparciu o szczegółowe wytyczne z regulaminu konkursu. Przewiduje się powierzchnię użytkową budynku muzeum na ok. 51320m2. Budynek zaprojektowany jest w oparciu o moduł ekspozycyjny (główna funkcja muzeum) o wymiarach 60x25x5m. Moduł ekspozycyjny o pow. ok. 1500m2 składa się z ciągu głównego, aneksów uzupełniających, korytarza technicznego i pomieszczeń pomocniczych. Trasa zwidzenia jest jednokierunkowa, rozpoczyna się i kończy w hollu głównym. Funkcje naukowe i administracyjne zostały odizolowane od trasy zwiedzania przy zachowaniu dobrej komunikacji z pozostałymi funkcjami muzeum.
Źródło: pracownia WXCA
Nowe Muzeum Wojska Polskiego
Dodano: Sobota, 17 Kwiecień 2010, 10:43, Autor: Wolf_Bronski88