Instytut Historii Uniwersytetu Warszawskiego

Jesienią 2011 roku oddano do użytku nowy gmach największego uniwersyteckiego instytutu historycznego w Polsce, należącego do Uniwersytetu Warszawskiego. Autorem projektu są architektki Krystyna Szypulska i Małgorzata Benedek z Pracowni Architektonicznej BNS.

Nowy Instytut Historii zlokalizowany jest na terenie kampusu uniwersyteckiego przy Krakowskim Przedmieściu. Powstał na miejscu wyburzonego budynku warsztatowego. Jest to dwupiętrowy w części południowej i parterowy od strony dziedzińca uniwersyteckiego budynek, wykonany z jasnoszarego granitu, jasnobeżowego piaskowca oraz grafitowej stali.

Instytut Historii Uniwersytetu Warszawskiego, autor projektu: Pracownia Architektoniczna BNS. Fot.: Reynaers

Instytut Historii Uniwersytetu Warszawskiego, autor projektu: Pracownia Architektoniczna BNS. Fot.: Reynaers

Instytut Historii Uniwersytetu Warszawskiego, autor projektu: Pracownia Architektoniczna BNS. Fot.: Reynaers

Funkcje Instytutu

Obiekt posiada 1500 metrów kwadratowych sal wykładowych, bibliotekę mieszczącą 23 tysiące woluminów i wraz z magazynem bibliotecznym na ponad 200 tysięcy woluminów, małą czytelnię oraz miejsca do pracy dla 90. pracowników naukowych. Na wysokości pierwszego piętra został usytuowany szklany łącznik, który umożliwia łatwą komunikację pomiędzy dwiema częściami kompleksu. Całość została przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Instytut Historii Uniwersytetu Warszawskiego, autor projektu: Pracownia Architektoniczna BNS. Fot.: Reynaers

Instytut Historii Uniwersytetu Warszawskiego, autor projektu: Pracownia Architektoniczna BNS. Fot.: Reynaers

Opieka konserwatora zabytków

Zgodnie z wymogami warunków realizacji obiektu, będącego pod ścisłą ochroną konserwatora zabytków, nowy gmach Instytutu Historii nie przekracza gabarytowo wyburzonego budynku warsztatowego. Wysokość zabudowy zachowano również ze względu na uniknięcie zmian warunków nasłonecznienia sąsiednich budynków. Rozwiązania materiałowe i kolorystyczne cokołów i parteru części dwukondygnacjowej, nawiązują do istniejących na terenie kampusu innych budynków uczelnianych.

Instytut Historii Uniwersytetu Warszawskiego, autor projektu: Pracownia Architektoniczna BNS. Fot.: Reynaers

Nowa i stara architektura

Architektkom zależało na tym, aby projekt nowego Instytutu Historycznego był niezwykle nowoczesny. Miał jednocześnie nawiązywać do przeszłości i nie budzić wątpliwości, że jest współczesny. Dlatego też projektantki zdecydowały się na transparentność i lekkość. Zastosowano więc między innymi aluminiowo-drewniane konstrukcje (produkcji firmy Reynaers). Natomiast nawiązaniem do starej architektury jest klarowność i prostota bryły oraz szlachetność materiałów zastosowanych w elewacjach. Detal jest już współczesny. Gmach został wpisany w przestrzeń go okalającą, także poprzez zastosowanie tego samego kamienia w cokołowych partiach budynku i w nawierzchniach wokół niego. Dzięki dużym powierzchniom szklanych elewacji, budynek wtapia się w istniejący starodrzew i architekturę, które odbijają się w elewacjach jak w lustrze – tłumaczy arch. Krystyna Szypulska, współautorka projektu.

Instytut Historii Uniwersytetu Warszawskiego, autor projektu: Pracownia Architektoniczna BNS. Fot.: Reynaers

O pracowni architektonicznej

Pracownia Architektoniczna BNS zrealizowała do tej pory projekty między innymi Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego na Ochocie, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytety Warszawskiego przy ul. Oboźnej oraz kilka innych inwestycji uniwersyteckich w kraju.

Informacje o projekcie

• Budynek Naukowo-Dydaktyczny z Biblioteką Instytutu Historii Uniwersytetu Warszawskiego
• Architekt: Pracownia Architektoniczna BNS; projekt architektury: arch. Krystyna Szypulska, arch. Małgorzata Benedek, współpraca: arch. Marcin Karbownik; konstrukcja: inż. Andrzej Kołdej
• Inwestor: Uniwersytet Warszawski
• Wykonawca ślusarki aluminiowej: Konsbud; wykorzystano Systemy Reynaers