Ekspozycja stała Muzeum Fryderyka Chopina
Projekt stałej wystawy został wykonany przez firmę włoską, Migliore+Servetto Architetti Associati z siedzibą w Mediolanie, wyłonioną w 2008 roku, podczas międzynarodowego konkursu.
Ekspozycja mieści się na czterech poziomach Pałacu, poczynając od piwnic. Na każdej kondygnacji można zetknąć się z życiem i twórczością Kompozytora w innym wydaniu. Prezentowane są fakty z różnych okresów Jego życia. Można poznać utwory Chopina, jego inspiracje, kobiety jego życia, a także okoliczności narodzin i śmierci.
W ekspozycji zastosowano różne środku wyrazu. Pierwszym z nich jest zróżnicowana ścieżka audio, składająca się z utworów muzycznych, pejzaży dźwiękowych i elementów teatru radiowego. Kolejnymi elementami są przekazy audio-video, które poszerzą wiedzę na temat obiektów w gablotach, takie jak książki wirtualne, interaktywne prezentacje, gry dla dzieci, oraz projekcje będące elementem składowym scenografii. Widz i jego potrzeby traktowane są tu indywidualnie, a profil zwiedzania jest każdorazowo dopasowywany do oczekiwań zwiedzającego.
– Odpowiedzieliśmy na wyzwania zadane przez zespół muzealny muzeum, aby móc przybliżyć muzykę klasyczną i osobę Fryderyka Chopina do jak najszerszego grona odbiorców używając do tego celu eksponaty muzealne, interakcje audio-wizualne, elementy scenografii. Stworzone w ten sposób emocjonalne krajobrazy i pejzaże muzyczne mają za zadanie współdziałać z elementami architektonicznymi i strukturą budynku, prowadząc zwiedzających do indywidualnego odkrycia kompozytora - podkreśla Ico Migliore, współzałożyciel Migliore + Servetto Architetti Associati.
Historia Muzeum
Największa na świecie kolekcja dokumentów związanych z Fryderykiem Chopinem zawiera rękopisy i druki muzyczne, korespondencję Chopina i jego najbliższych, pamiątki (spinki, kalendarzyki etc.), ikonografię, jak również dzieła biograficzne oraz komentarze poświęcone jego kompozycjom i recepcji. Kolekcja jest gromadzona od 1899 r. przez Warszawskie Towarzystwo Muzyczne, od 1934 r. przez Instytut Fryderyka Chopina, zaś od 1953 przez Towarzystwo im. Fryderyka Chopina. Finalne działania zostały podjęte przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina.
W konsekwencji kolekcja odnalazła swoje miejsce w odnowionej siedzibie w Pałacu Ostrogskich. Historia Pałacu sięga fundacji księcia Janusza Ostrogskiego w początkach XVII wieku. W latach 1680. podkanclerzy koronny Jan Gniński zlecił Tylmanowi van Gameren zaprojektowanie rezydencji pałacowej. Architekt stworzył rysunki nigdy nie zrealizowanego, dużego założenia pałacowego. Dzisiejszy Pałac, postawiony na wcześniejszym bastionie, znajduje się w miejscu planowanych zabudowań kuchennych. Pałac pełnił różne funkcje, przebudowywano go w XVIII i XIX wieku.
W 1859 r. rozpoczął w nim działalność Instytut Muzyczny, przemianowany w 1919 r. na Konserwatorium. Instytucje te kontynuowały działalność Oddziału Muzycznego przy Wydziale Sztuk Pięknych Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego, który ukończył Fryderyk Chopin. W początkach zeszłego wieku przy pałacu wybudowano pawilon koncertowy nie odbudowany po wojnie.
Po zniszczeniu w 1944 r. na podstawie zachowanych planów Tylmana van Gameren, rysunków Zygmunta Vogla i dzieł Canaletta Pałac został odbudowany w latach 1949-54 według projektu Mieczysława Kuzmy. Podczas powojennej odbudowy starano się powrócić do postaci z końca XVII wieku. Od 1861 r. miał w nim siedzibę Instytut Muzyczny, który w pewnym zakresie kontynuował działalność Szkoły Głównej Muzyki (zamkniętej w 1831 r.), w której uczył się Fryderyk Chopin w latach 1826-29.
