Muzeum Historii Żydów Polskich
W kwietniu 2012 roku po raz pierwszy zaprezentowano kompletne wizualizacje ekspozycji głównej Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie.
Wizja ekspozycji jest efektem współpracy zespołu Stowarzyszenia Żydowskiego Instytutu Historycznego pod przewodnictwem Barbary Kirshenblatt-Gimblett, projektantów brytyjskiej firmy Event Communications oraz pracowni Mirosława Nizio, która zaprojektowała m.in. ekspozycję Muzeum Powstania Warszawskiego i kompleks Muzeum Martyrologii Wsi Polskich w Michniowie.
Ekspozycja zajmie powierzchnię ponad czterech tysięcy metrów kwadratowych. Otwarcie Muzeum zaplanowane jest na drugą połowę 2013 roku.
Idea projektu
Wiedza na temat obecności Żydów na ziemiach polskich jest oparta w głównej mierze na bogatym materiale źródłowym będącym punktem wyjścia do projektu plastycznego i instalacji audiowizualnych. Wystawa - oprócz niezwykle istotnego celu poznawczego - buduje dramaturgię za pomocą zróżnicowanego charakteru przestrzeni oraz ma wywoływać emocje i działać wielowymiarowo. - W projekt zaangażowany jest kilkunastoosobowy zespół grafików, architektów, ilustratorów. Nasze studio jest odpowiedzialne za projekt plastyczny oraz realizację. W maju powstaną pierwsze prototypy obiektów – powiedział Mirosław Nizio z Nizio Design International.
O ekspozycji
Narracja wystawy osnuta jest wokół tysiąca lat obecności Żydów na ziemiach polskich. Opracowana jest w ujęciu chronologiczno-tematycznym wykorzystującym bogaty zbiór środków wystawienniczych. Wśród nich znalazły się elementy o charakterze scenograficznym, instalacje audiowizualne, elementy graficzne, pejzaż dźwiękowy, a także elementy infrastruktury chroniące kilkadziesiąt cennych obiektów oryginalnych, które również znajdą się na ekspozycji. – To będzie historia opowiedziana zupełnie inaczej niż w przypadku tradycyjnych muzeów. Najistotniejsze w tym przekazie jest ogólne wrażenie jakie wywoła synteza użytych środków wystawienniczych - mówiła Barbara Kirshenblatt-Gimblett, Dyrektor Programowy Wystawy Głównej.
Ścieżka zwiedzania zaczyna się w strefie zatytułowanej „Las”. Jest ona emocjonalnym przygotowaniem oglądającego do historycznej narracji pozostałych galerii. Za inspirację do instalacji abstrakcyjnych form drzew posłużyły bory – miejsca spotkań pierwszych wędrujących żydowskich kupców z mieszkańcami ówczesnej Polski. Galeria „Średniowieczna” to barwne przedstawienie narodzin międzykulturowych relacji. Opowieść zbudowano wokół kilku cennych eksponatów. Wzbogacona jest o architektoniczne formy nawiązujące do średniowiecza. Ściany zdobią opracowania ikonografii wykonane przez młodych polskich artystów oraz oryginalna typografia.
W galerii „Paradisus judaeorum” topograficzny model Krakowa i Kazimierza wspiera audiowizualna prezentacja i interaktywna płaszczyzna. Dominantą galerii „Miasteczko” jest wkomponowana replika dachu drewnianej synagogi wraz z polichromowanym sklepieniem. Galeria „Wyzwania nowoczesności” opowiada o długim i bogatym w nowe zjawiska wieku XIX. W trakcie dalszego zwiedzania widzowie napotkają przywołanie żydowskiej ulicy okresu międzywojennego, poznają dramat okresu wojny i historię powojenną. Znajdująca się w ostatniej galerii historycznej strefa wyjścia „Nowe Życie”, poprzez swoją minimalistyczną formę jest metaforycznym ujęciem niezapisanej karty. Tu kończy się opowieść i pojawia pytanie o ciąg dalszy.
