Centrum Życia Społecznego w Barcelonie
Projekt został opracowany przez katalońską pracownię HAZ ARQUITECTURA. Jest to budynek o konstrukcji szkieletowej, stalowej, złożonej z dźwigarów i słupów i współpracującej z systemem nośnym z płyt z drewna klejonego krzyżowo (CLT).
Centrum Życia Społecznego w dzielnicy Trinitat Vella w Barcelonie jest pionierskim projektem, który ma wspierać zarządzanie lokalną polityką społeczną. Mieści różne służby i instytucje społeczne, w tym Punkt Informacji i Doradztwa dla Kobiet. Ma stać się także miejscem spotkań sąsiedzkich. Nowa przestrzeń będzie elementem całego kompleksu obiektów komunalnych dla dzielnic Sant Andreu i Nou Barris, które mają powstać w najbliższych latach i które obejmie również mieszkania komunalne oraz domy dla młodzieży i osób starszych.
Projekt jest dziełem architektów Manuela Sáncheza-Villanueva i Carol Beuter z Haz Arquitectura, pracowni o dużym doświadczeniu w budowie obiektów publicznych i prywatnych w sektorze zdrowotnym, kulturalnym i społecznym, a także biur i obiektów sportowych. Ponieważ jest to pierwszy budynek przyszłego kompleksu, aby nie tworzyć dużego kontrastu z nadchodzącymi projektami, pracownia Haz Arquitectura zdecydowała się na prosty, abstrakcyjny projekt zewnętrzny, otwierający się na przyszły plac, który w przyszłości będzie stanowił centrum miasta.
Idea projektu
Projekt jest rozplanowany wokół dwóch zadaszonych dziedzińców, znajdujących się po obu stronach ciągu komunikacyjnego, który zapewnia doświetlenie i wentylację całego budynku. Wewnątrz, na parterze znajduje się recepcja, stołówka i duże wejście, które pełni funkcję foyer dla auli, gdzie można organizować wystawy i inne zajęcia.
Na pierwszym piętrze znajduje się Punkt Informacji i Doradztwa dla Kobiet oraz inne usługi socjalne. Na pozostałych piętrach - w sumie czterech - rozmieszczono biura i pomieszczenia dla lokalnych organów i stowarzyszeń.
Centrum Życia Społecznego w Barcelonie wg. projektu HAZ ARQUITECTURA, zdj.: José Hevia
|
Centrum Życia Społecznego w Barcelonie wg. projektu HAZ ARQUITECTURA, zdj.: Adrià Goula
|
Budynek z mniejszym śladem węglowym
Do budowy centrum wykorzystano przede wszystkim drewno. Architekci podjęli tę decyzję z różnych powodów. Po pierwsze, biorąc pod uwagę dość nieprzyjazną lokalizację nowego obiektu - na obrzeżach miasta, w pobliżu jednego z najbardziej ruchliwych węzłów komunikacyjnych - uznali, że komfort, jaki zapewnia drewno, nada kubaturze ciepła.
Zastosowano całkowicie suchą metodę budowy. Wzniesiono metalowy szkielet złożony z dźwigarów i słupów, współpracujący z systemem nośnym z płyt z drewna klejonego krzyżowo z sosny Radiata oraz stropami, które usztywniają całość i nadają jej stabilność. Okładziny wewnętrzne ograniczają się do listew przypodłogowych ze sklejki, umożliwiających przeprowadzenie połączeń elektrycznych i teleinformatycznych, a poza tym wnętrza to goła konstrukcja CLT i metalowa rama pokryta farbą ognioodporną.
Centrum życia społecznego Trinitat Vell - przykład budynku pasywnego
Zgodnie z obecnym trendem, w którym jednym z głównych celów w sektorze budowlanym jest tworzenie budynków pasywnych, minimalizujących zużycie energii i materiałów, projekt centrum uwzględnia wszystkie potrzeby w zakresie ogrzewania i chłodzenia. Aby zrównoważyć niską bezwładność cieplną konstrukcji drewnianej, system wentylacyjny wykorzystuje bezwładność gruntu, poprzez umieszczenie rur wentylacyjnych w wycięciach w zboczu wzgórza. Pobrane z ziemi powietrze, które krąży w rurach, jest ogrzewane i wypuszczane na dwa zadaszone dziedzińce, które działają jak duże przewodniki. Świeże powietrze jest chłodne latem i ciepłe zimą, co nawiązuje do starej tradycji budownictwa śródziemnomorskiego. Wszystkie pomieszczenia pobierają powietrze z dziedzińców i uzdatniają je za pomocą klimakonwektorów, aby w razie potrzeby nieznacznie podnieść lub obniżyć jego temperaturę i wilgotność.
Wszystkie ściany i drzwi w korytarzach mają specjalną konstrukcję, która zawraca powietrze przez komorę plenarną do centralnych kominów, które zabierają je do maszynowni na dachu. Powietrze jest nawiewane bezpośrednio na maszyny, tworząc lokalną atmosferę, która jest cieplejsza lub chłodniejsza niż środowisko zewnętrzne, co pozwala im pracować przy mniejszym wysiłku i zużyciu energii elektrycznej. Wreszcie, dach wytwarza 60 000 W energii elektrycznej rocznie za pomocą paneli fotowoltaicznych, dzięki czemu zużycie energii jest bliskie zeru.
Karta techniczna projektu
- Projekt i realizacja: 2017- 2021
- Powierzchnia 2 300 m2
- Budżet 6.726.436 €
- Klient BIMSA
- Autorzy projektu: Manuel Sánchez-Villanueva Beuter i Carol Beuter Sánchez-Villanueva
- Zespół: Oriol Muntané, Paula Viciano, Alicia Camino
- Konstrukcja: BAC Engineering
- Instalacje: Proisotec SLP
- Zdjęcia: José Hevia, Adrià Goula
