Strefa wejściowa przy ZSO 10 w Gliwicach
Charakter: Szkoły podstawowe i gimnazjalne
Autorzy projektu:
Zalewski Architecture Group
Galeria
„Projektanci do zabytkowego budynku dostawili kontrastującą z nim kostkę z betonu i szkła. Efekt jest bardzo udany.” cytat z artykułu Iwony Sobczyk pt. "Wolisz sąd czy bibliotekę?"
Przedmiot inwestycji obejmuje budowę zewnętrznego dźwigu osobowego ze strefą wejściową oraz otoczeniem na terenie Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 10 w Gliwicach. Pawilon wejściowy oraz szyb dźwigu stanowią uzupełnienie zabytkowego budynku Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 10. Obiekt szkoły stanowi przykład budownictwa użyteczności publicznej, charakteryzujący się klasycznymi zasadami kompozycji przestrzennej i tektoniką z wyraźną artykulacja przestrzenną.
Realizacja rozbudowy stanowi uzupełnienie pierwotnego układu przestrzennego, nawiązując jednak, zarówno funkcjonalnie jak i formalnie, do współczesnych tendencji w kształtowaniu architektury. Zdecydowano się na podejście zgodne z doktryną kontrastu, w stosunku do istniejącej zabudowy, dzięki czemu uzyskano obiekt o przestrzennej formie „rzeźby architektonicznej”. Intencjonalnie, nowy obiekt prowadzi dialog z kompozycją zabytkowego budynku, przeciwstawiając współczesną koncepcję przestrzenną i estetyczną jej tradycyjnym rozwiązaniom. W opinii autorów, merytorycznie uzasadnione jest wyodrębnienie nowoprojektowanej części z pierwotnej bryły budynku, także ze względów edukacyjnych. Podkreślenie odrębności czasowej powstania obiektu, służy podniesieniu świadomości odbiorcy - przede wszystkim młodzieży szkolnej – zachodzących nieustannie zmian cywilizacyjnych – kulturowych i techniczno-technologicznych. Częścią tych zmian jest architektura, która powinna wyrażać współczesny stan cywilizacji, pogląd na przestrzeń i obrazować możliwości techniczne. Architektura, jako element środowiska kulturowego, powinna kształtować wrażliwość estetyczną użytkownika, co ma szczególne znaczenie w przypadku młodzieży.
Przedmiot inwestycji obejmuje budowę zewnętrznego dźwigu osobowego ze strefą wejściową oraz otoczeniem na terenie Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 10 w Gliwicach. Pawilon wejściowy oraz szyb dźwigu stanowią uzupełnienie zabytkowego budynku Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 10. Obiekt szkoły stanowi przykład budownictwa użyteczności publicznej, charakteryzujący się klasycznymi zasadami kompozycji przestrzennej i tektoniką z wyraźną artykulacja przestrzenną.
Realizacja rozbudowy stanowi uzupełnienie pierwotnego układu przestrzennego, nawiązując jednak, zarówno funkcjonalnie jak i formalnie, do współczesnych tendencji w kształtowaniu architektury. Zdecydowano się na podejście zgodne z doktryną kontrastu, w stosunku do istniejącej zabudowy, dzięki czemu uzyskano obiekt o przestrzennej formie „rzeźby architektonicznej”. Intencjonalnie, nowy obiekt prowadzi dialog z kompozycją zabytkowego budynku, przeciwstawiając współczesną koncepcję przestrzenną i estetyczną jej tradycyjnym rozwiązaniom. W opinii autorów, merytorycznie uzasadnione jest wyodrębnienie nowoprojektowanej części z pierwotnej bryły budynku, także ze względów edukacyjnych. Podkreślenie odrębności czasowej powstania obiektu, służy podniesieniu świadomości odbiorcy - przede wszystkim młodzieży szkolnej – zachodzących nieustannie zmian cywilizacyjnych – kulturowych i techniczno-technologicznych. Częścią tych zmian jest architektura, która powinna wyrażać współczesny stan cywilizacji, pogląd na przestrzeń i obrazować możliwości techniczne. Architektura, jako element środowiska kulturowego, powinna kształtować wrażliwość estetyczną użytkownika, co ma szczególne znaczenie w przypadku młodzieży.
Dodano: 18/02/2011, Zmodyfikowano: 06/06/2012
