Wyspa Spichrzów w Elblągu
Przedmiotem konkursu jest opracowanie koncepcji urbanistycznej zagospodarowania Wyspy Spichrzów w Elblągu.
Wyspa Spichrzów zlokalizowana jest w obszarze węzłowym dla rozwoju miasta Elbląga, kształtowania jego tożsamości i krajobrazu. Gmina Miasto Elbląg planuje przywrócić wyspie utracony ład przestrzenny oraz scalić ją z poddawanym retrowersji obszarem Starego Miasta.
Nabrzeża wschodnie i zachodnie rzeki Elbląg postrzegane są jako zapomniana przestrzeń publiczna, a miasto jako ”odwrócone od rzeki”. Przestrzeń Wyspy Spichrzów wymaga rewitalizacji oraz szeroko pojętego przystosowania do współczesnych potrzeb, co poprzez atrakcyjne zagospodarowanie Wyspy Spichrzów, zachęciłoby mieszkańców i turystów do spędzania czasu i rekreacji na Starym Mieście i wyspie.
Celem konkursu jest przeprowadzenie możliwie szerokiej konfrontacji pomysłów dotyczących wizji zagospodarowania Wyspy Spichrzów i wyłonienie najlepszego rozwiązania programowego i przestrzennego, które pozwoli wykreować współczesną, atrakcyjną przestrzeń miejską. Przestrzeń ta powinna wypromować i wzmocnić rolę Elbląga w rejonie.
Najwłaściwsze i zarazem realne rozwiązanie zagospodarowania Wyspy Spichrzów posłuży do sformułowania ustaleń zawartych w procedowanej przez Departament Urbanistyki i Architektury zmianie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Wyspy Spichrzów w Elblągu.
TERMINARZ KONKURSU
- Ostateczny termin nadsyłania pytań do Regulaminu konkursu: 10 dni od daty ogłoszenia konkursu na adres e-mail sekretarza konkursu: sekretarz-konkurs@umelblag.pl
- Termin udzielania odpowiedzi na zadane pytania: 15 dni od daty ogłoszenia konkursu (drogą elektroniczną i na stronie www.planowanie.umelblag.pl)
- Termin składania prac konkursowych: od 19 sierpnia do 14 października 2013 roku w godz. od 9:00 do 15:00
- Rozstrzygnięcie konkursu: 05 listopada 2013
- Ogłoszenie wyników, publiczna identyfikacja prac konkursowych i dyskusja pokonkursowa: 08 listopada 2013
- Wystawa pokonkursowa: 08 – 18 listopada 2013
Szczegóły: http://www.planowanie.umelblag.pl/?q=konkurs
Rys historyczny
„Elbląska Wyspa Spichrzów to teren położony na zachód od Starego Miasta, za rzeką Elbląg. W połowie XIII wieku było to miejsce wyznaczone na składowanie towarów. W 1928 roku powstało tam wzdłuż traktu równoległego do rzeki osiedle ogrodników. Wraz z rozwojem Elbląga jako ośrodka handlu i transportu morskiego Wyspa Spichrzów przekształcała się stopniowo w dzielnicę portową. Od początku XIV wieku powstawały tam liczne spichrze, skupione głównie wzdłuż nadbrzeża i przy moście Kogi. Na północ od Wyspy Spichrzów rozciągały się tereny składowe, zwane la stadiami. Dopiero w 1626 roku w trakcie prac nad fortyfikacjami miejskimi teren ten faktycznie uczyniono wyspą, otaczając go fosą połączoną z rzeką Elbląg w formie trzyramiennej półgwiazdy. Jednocześnie wyspę otoczono półpierścieniem trzech bastionów. W zachodniej części fortyfikacji Wyspy Spichrzów wzniesiono Bramę Środkową (Mitteltor 1643r.), do której dostępu broniły dwa bastiony. Przez bramę tę wiódł trakt do Gdańska, dlatego prawdopodobnie nazwę tej bramy zmieniono w 1773 roku na Bramę Gdańską.
Pomyślny rozwój gospodarczy miasta w XIV wieku odzwierciedlił się między innymi w rozbudowie zaplecza magazynowego, usytuowanego właśnie na Wyspie Spichrzów. Od XVIII wieku Wyspa Spichrzów ulegała kolejnym przeobrażeniom. Usunięto wówczas wszystkie domy mieszkalne i związane z nimi zabudowania gospodarcze oraz różnego rodzaju warsztaty. Na „oczyszczonych” terenach budowano kolejne spichrze, nadając im różne fantazyjne nazwy, między innymi takie, jak: Lew, Merkury, Dąb, Neptun, Herkules, Wiewiórka. Większość spichlerzy charakteryzowała się zbliżoną formą architektoniczną. Miały one zwartą bryłę, strome, wysokie dachy z trójkątnymi szczytami. Wznoszone głównie w konstrukcji ryglowej, z oknami o drobnych szachownicowych podziałach. Były to przeważnie obiekty kilkukondygnacyjne, przeznaczone na magazynowanie zboża luzem lub w workach. Magazyny, przeznaczone na składowanie innych towarów niż zboże, usytuowane były na północnym krańcu ulicy Wybrzeżnej. W wyniku zniszczeń II wojny świtowej nie zachował się ani jeden spichlerz. Ze starej zabudowy pozostał przy ulicy Warszawskiej kościół parafii polsko – katolickiej p.w. Dobrego Pasterza z początku XX wieku, niegdyś świątynia menonicka.” Obecnie na terenie wyspy znajduje się fragmentami zabudowa mieszkaniowa o charakterze pierzejowym, biura MPO, szkoła podstawowa, przedszkole, Unijna Szkoła Europejska, Młodzieżowy Dom Kultury, Centrum Współpracy Transgranicznej.
