Operalab - nagroda II równorzędna
Autorem projektu jest Karol Żurawski.
Fragmenty opisu autorskiego
Antracytowa kurtyna wyznacza przestrzeń dedykowaną sztuce teatru i opery, sztuce obrazu, słowa i muzyki. Jest ciężka, ma zdolność wyciszenia rozpraszającego otoczenia, jego hałasu i światła. Sprzyja skupieniu. Małe otwarcie w zasłoniętej kurtynie wzbudza ciekawość, zaprasza do
zgłębienia tajemnicy, która chowa się w środku. Kurtyna nie jest po to by oddzielać czy ukrywać ale by ją przekroczyć.
Jednocześnie jest bardzo plastyczna, daje się kształtować - pawilon z zamkniętej przestrzeni w łatwy sposób staje się przestrzenią otwartą. Przestrzeń wnętrza przenika się z przestrzenią otoczenia. Kurtyna daje całe spektrum możliwości otwarcia / domknięcia pawilonu. Jedna przestrzeń - wiele miejsc: pawilon umożliwia kreowanie rozmaitych sytuacji. Ciemna płaszczyzna kurtyny jest spokojnym tłem dla bogactwa form, bogactwa światów, które mogą tam zaistnieć. Wiele zależy od wyobraźni przyszłych reżyserów tej przestrzeni. W każdym miejscu, w którym zostaje ustawiony, pawilon wchodzi w relacje ze swoim otoczeniem. Relacja te nie musi być przypadkowa. Przemyślana bądź intuicyjna, może być znacząca.
Opinia jury
Zaproponowana koncepcja pawilonu cechuje się wysoką jakością estetyczną i ideową. oparta jest na mocnym architektonicznym znaku, dzięki czemu, operując lapidarnymi środkami staje się sugestywna. Autor dobrze odczytał relacje pomiędzy nową formą a tożsamością Teatru Wielkiego – opery narodowej, będące jednym z priorytetowych założeń konkursu, transponując je na formę obiektu.
Nagrodę przyznano za nawiązanie do tożsamości i języka formalnego teatru w nieoczywisty sposób, stworzenie ikony oraz operowanie lapidarnym językiem architektonicznym, który można odczytywać na wielu poziomach, a który pozostaje zrozumiały dla szerokiego grona odbiorców.
Bryła odnosząca się do teatralnej kurtyny budzi zainteresowanie. Pawilon zdaje się być tajemniczą strukturą, mocno wkraczającą w przestrzeń miejską. Poprzez zredukowanie środków ekspresji zwarta i ciemna bryła pawilonu zachowuje równowagę, nie będąc zbyt ekspansywną. Potencjał projektu w dużej mierze tkwi w metaforycznym myśleniu o architekturze i pozostawieniu tajemnicy i niedopowiedzenia. taka taktyka projektowa pozwoliła ukształtować formę bliską teatralnej estetyce, lecz stonowaną i nieprzesadzoną. Projekt wpisuje się w założenia konkursu, mówiące o potrzebie budowania dialogu pomiędzy strukturą teatru wielkiego – opery narodowej a nowoczesnym myśleniem o czasowej strukturze ekspozycyjnej lokowanej w zmiennych przestrzeniach miejskich.
Pawilon odnosi się do ideowej struktury instytucji, szukając dialogu w ponadczasowych rozwiązaniach, by w innowacyjny sposób łączyć tożsamość miejsca z nowoczesnymi środkami formalnymi i technologicznymi.
Prostota i klarowność zastosowanych elementów doskonale odnosi się do założeń i oczekiwań organizatorów. Przy uwzględnieniu założeń technicznych, funkcjonalnych i konstrukcyjnych pawilon ma szansę stać się kompletną i doskonale spełniającą przeznaczoną rolę przestrzenią, tworząc przy tym niecodzienny i intrygujący obiekt architektoniczny.
Zaproponowany projekt jest potwierdzeniem wyczucia założeń i celów, jakie stawia przed sobą operaLab.
O konkursie
Konkurs Projektowanie tożsamości/tożsamość projektowania został rozstrzygnięty 11 stycznia 2013 roku, na podstawie werdyktu jury z dnia 21 grudnia 2012 roku. Na konkurs wpłynęło w terminie 115 prac z 10 krajów. Jury konkursu obradowało w składzie: Jacek Frohlich, Konrad Kucza-Kuczyński, Boris Kudlička, Marcin Mostafa, Natalia Paszkowska, Jerzy Porębski, Tomasz Rygalik.
W kategorii architektura jury zdecydowało nie uhonorować żadnego projektu pierwszą nagrodą. Przyznano dwie drugie nagrody oraz wyróżnienie. Laureaci drugiego miejsca zostaną zaproszeni przez organizatorów konkursu do dalszych prac projektowych. Finalnie zostanie wyłoniony spośród nich zwycięzca.
Jury przyznało następujące nagrody:
- I nagroda – nie przyznano
- II nagroda, równorzędna dla Karola Żurawskiego
- II nagroda, równorzędna dla Rafała Oleksika, Agnieszki Wyrwas, Krzysztofa Stępienia
- wyróżnienie dla Gonzalo del Val Diego de las Heras z Hiszpanii.
