Amfiteatr w Rewalu
Charakter: Sale koncertowe
Autorzy projektu:
BASIS
Galeria
AMFITEATR W REWALU - PIERWSZA NAGRODA
URBANISTYKA
Tezą założenia urbanistycznego jest stworzenie kompleksowej infrastruktury spełniającej wymogi funkcji będącej przedmiotem konkursu. Przestrzenie publiczne, parkingi, zieleń, komunikacja oraz lokalizacja obiektu kubaturowego na działce nr 415 wyznaczona została według przyjętej tezy. Bardzo istotnym elementem całej infrastruktury jest wyznaczony w północnej części obszaru opracowania, wzdłuż ulicy Parkowej bulwar, który pełnić ma funkcję łącznika pomiędzy wszystkim elementami kompleksu. Bulwar wypełniony istniejącą oraz projektowaną zielenią tworzy także przedpole dla samego amfiteatru, dając możliwość spotkania ludzi jeszcze przed wejściem na teren obiektu. Wejście na ogrodzony teren amfiteatru dostępne jest zarówno od bulwaru przy ulicy Parkowej jak i bezpośrednio przylegającego parkingu zorganizowanego na działkach nr 66, 67, 68, 176 mieszczącego 112 miejsc postojowych.
Dla kształtowania układu urbanistycznego całego założenia bardzo istotnym czynnikiem ze względów ekonomicznych jest także minimalizacja ingerencji w istniejący drzewostan.
STRUKTURA
Struktura budynku amfiteatru inspirowana jest szkieletem ryby i dzieli się na dwie zasadnicze części – głowę ryby, która w budynku określa część zamkniętą (zaplecze amfiteatru) oraz korpus jako część otwartą budynku (amfiteatr-scena i widownia).
Zamknięta część budynku mieści funkcje zarówno sezonowego zaplecza dla otwartej części amfiteatru, jak również całorocznej obsługi imprez kulturalnych. Dzięki otwartej przestrzeni holu i kawiarni oraz sali wielofunkcyjnej możliwa jest adaptacja szerokiego spektrum zdarzeń. W sezonie wiosenno - jesiennym (koncertowym) sala wielofunkcyjna przejmuje funkcje ścisłego zaplecza sceny – garderób, magazynu podręcznego. Możliwe jest w takiej sytuacji całkowite oddzielenie tej strefy od strefy dostępnej dla widzów. Poza sezonem sala wielofunkcyjna służy także odwiedzającym amfiteatr jako sala audio-video, galeria, sala spotkań lub warsztatów.
Komunikację w budynku zaprojektowano tak, aby można było elastycznie zmieniać przestrzenie dostępne dla ludzi nie związanych z obsługą obiektu i dostosowywać je wedle potrzeby.
ARCHITEKTURA
Rozwiązania architektoniczne podporządkowują się przyjętej strukturze obiektu. Część zamknięta wykonana całkowicie w technice murowanej, otwarta natomiast w konstrukcji drewna klejonego. Obie odmienne w charakterze części budynku – otwartą i zamkniętą - ujednolica wspólna elewacja z ażurowych drewnianych lameli oraz nadany wszystkim elementom biały kolor.
Forma budynku ściśle odpowiada nadanej funkcji. Wysoka w przekroju i szeroka w rzucie strona wejściowa nie tylko mieści największą ilość pomieszczeń (częściowo spiętrzonych do dwóch kondygnacji) ale także nadaje rangi budynkowi. W głąb budynku rzut oraz przekrój zawęża się aby zmieść już tylko scenę oraz przejście dla widzów. Dalsze rozszerzanie budynku to już odpowiedź na ergonomię widowni. Tak precyzyjnie kształtowana kubatura budynku ma swoje zalety także w ekonomice budowania.
DETAL
Specyficznym dla budynku detalem z pewnością jest zadaszenie widowni. Proponowana konstrukcja zadaszenia wykonana jest w technologii drewna klejonego w postaci ram o zmieniającym się przekroju w zależności od rozpiętości (podobnie jak ma to miejsce w konstruowaniu wręg łodzi) i stałym rozstawie wynoszącym 3m. Bezpośrednią ochronę przed warunkami atmosferycznymi stanowi natomiast tekstylne zadaszenie – żagle rozpięte pomiędzy konstrukcją.
Poza zadaszeniem widowni o wyglądzie zewnętrznym decyduje także detal elewacji, który stanowią ażurowo rozmieszczone drewniane lamele mocowane do ściany i konstrukcji zadaszenia na dystansie, wzmocnione cięgnami stalowymi pomiędzy główną konstrukcją. Drewno konstrukcji i okładziny elewacyjnej zabezpieczone jest odpowiednią farbą w kolorze białym odporną na warunki atmosferyczne, chroniącą drewno przed promieniowaniem UVA i szarzeniem.
URBANISTYKA
Tezą założenia urbanistycznego jest stworzenie kompleksowej infrastruktury spełniającej wymogi funkcji będącej przedmiotem konkursu. Przestrzenie publiczne, parkingi, zieleń, komunikacja oraz lokalizacja obiektu kubaturowego na działce nr 415 wyznaczona została według przyjętej tezy. Bardzo istotnym elementem całej infrastruktury jest wyznaczony w północnej części obszaru opracowania, wzdłuż ulicy Parkowej bulwar, który pełnić ma funkcję łącznika pomiędzy wszystkim elementami kompleksu. Bulwar wypełniony istniejącą oraz projektowaną zielenią tworzy także przedpole dla samego amfiteatru, dając możliwość spotkania ludzi jeszcze przed wejściem na teren obiektu. Wejście na ogrodzony teren amfiteatru dostępne jest zarówno od bulwaru przy ulicy Parkowej jak i bezpośrednio przylegającego parkingu zorganizowanego na działkach nr 66, 67, 68, 176 mieszczącego 112 miejsc postojowych.
Dla kształtowania układu urbanistycznego całego założenia bardzo istotnym czynnikiem ze względów ekonomicznych jest także minimalizacja ingerencji w istniejący drzewostan.
STRUKTURA
Struktura budynku amfiteatru inspirowana jest szkieletem ryby i dzieli się na dwie zasadnicze części – głowę ryby, która w budynku określa część zamkniętą (zaplecze amfiteatru) oraz korpus jako część otwartą budynku (amfiteatr-scena i widownia).
Zamknięta część budynku mieści funkcje zarówno sezonowego zaplecza dla otwartej części amfiteatru, jak również całorocznej obsługi imprez kulturalnych. Dzięki otwartej przestrzeni holu i kawiarni oraz sali wielofunkcyjnej możliwa jest adaptacja szerokiego spektrum zdarzeń. W sezonie wiosenno - jesiennym (koncertowym) sala wielofunkcyjna przejmuje funkcje ścisłego zaplecza sceny – garderób, magazynu podręcznego. Możliwe jest w takiej sytuacji całkowite oddzielenie tej strefy od strefy dostępnej dla widzów. Poza sezonem sala wielofunkcyjna służy także odwiedzającym amfiteatr jako sala audio-video, galeria, sala spotkań lub warsztatów.
Komunikację w budynku zaprojektowano tak, aby można było elastycznie zmieniać przestrzenie dostępne dla ludzi nie związanych z obsługą obiektu i dostosowywać je wedle potrzeby.
ARCHITEKTURA
Rozwiązania architektoniczne podporządkowują się przyjętej strukturze obiektu. Część zamknięta wykonana całkowicie w technice murowanej, otwarta natomiast w konstrukcji drewna klejonego. Obie odmienne w charakterze części budynku – otwartą i zamkniętą - ujednolica wspólna elewacja z ażurowych drewnianych lameli oraz nadany wszystkim elementom biały kolor.
Forma budynku ściśle odpowiada nadanej funkcji. Wysoka w przekroju i szeroka w rzucie strona wejściowa nie tylko mieści największą ilość pomieszczeń (częściowo spiętrzonych do dwóch kondygnacji) ale także nadaje rangi budynkowi. W głąb budynku rzut oraz przekrój zawęża się aby zmieść już tylko scenę oraz przejście dla widzów. Dalsze rozszerzanie budynku to już odpowiedź na ergonomię widowni. Tak precyzyjnie kształtowana kubatura budynku ma swoje zalety także w ekonomice budowania.
DETAL
Specyficznym dla budynku detalem z pewnością jest zadaszenie widowni. Proponowana konstrukcja zadaszenia wykonana jest w technologii drewna klejonego w postaci ram o zmieniającym się przekroju w zależności od rozpiętości (podobnie jak ma to miejsce w konstruowaniu wręg łodzi) i stałym rozstawie wynoszącym 3m. Bezpośrednią ochronę przed warunkami atmosferycznymi stanowi natomiast tekstylne zadaszenie – żagle rozpięte pomiędzy konstrukcją.
Poza zadaszeniem widowni o wyglądzie zewnętrznym decyduje także detal elewacji, który stanowią ażurowo rozmieszczone drewniane lamele mocowane do ściany i konstrukcji zadaszenia na dystansie, wzmocnione cięgnami stalowymi pomiędzy główną konstrukcją. Drewno konstrukcji i okładziny elewacyjnej zabezpieczone jest odpowiednią farbą w kolorze białym odporną na warunki atmosferyczne, chroniącą drewno przed promieniowaniem UVA i szarzeniem.
Dodano: 21/08/2008, Zmodyfikowano: 22/08/2008
