Muzeum Porsche
Muzeum motoryzacji stało się obecnie ugruntowanym gatunkiem rozwiązań architektonicznych daleko odbiegającym od początkowo stosowanych hangarów, uważanych wówczas za wystarczające środowisko dla ekspozycji samochodów.
Większość firm motoryzacyjnych, w swoich rozwiązaniach konstrukcyjnych, zaszczepia elementy dynamizmu i futuryzmu, nie dziwi nas przeto fakt, że współczesne awangardowe obiekty architektury winny przyjmować formę świątyń motoryzacji. Początek takiej filozofii dał Mercedes- Benz tworząc UN Studio w Sindelfingen , następnie BMW uruchamiając centrum obsługi klienta Coop Himmelb w Monachium, Maserati tworząc, zaprojektowane przez Jana Kaplicky, muzeum firmy w Modenie, McLaren powołując , zaprojektowane przez Normana Foster’a, muzeum dla swojej stajni, wreszcie Roll-Royce inwestując w budowę muzeum firmowego (zaprojektowanego przez Nick Grimshaw’a). Listę podobnych realizacji można by długo kontynuować.
Bryła budynku
Nowe Muzeum Porche’a zlokalizowane na Placu Porch’a w Stuttgarcie wpisuje się wyraźnie w tą tradycję. Realizacja ta jest wynikiem powołanego do tego celu konkursu nadzorowanego przez koncern Porche’a oraz specjalistę w zakresie realizacji obiektów muzealnych Hans’a Gunther’a Mertz’a. Wygrywającym z pośród 170 zgłoszonych okazał się projekt wiedeńskiego architekta Delugan Meissl’a, projektanta rozpoznawalnego poprzez kanciaste a jednak płynne rozbudowy i dramatycznie nowoczesne budynki rezydencyjne. Roman Delugan we współpracy z Elke Delugan-Meissl i projektantem architektury Martin Josst zaproponowali kanciaste „białe pudło” unoszące się nad głównym wejściem i przestrzenią usługową, podparte trzema betonowymi słupami .
Wpisując się w prawie trójkątny kształt parceli przylegającej z jednej strony do głównego salonu sprzedaży Porche’a a stację kolejową obsługującą fabrykę, architekci wyczarowali strukturę o wielu twarzach odzianą w w błyszczące panele aluminiowe z sufitem „bryły” pokrytym błyszczącym pokryciem ze stali nierdzewnej. Główna powierzchnia ekspozycyjna ( 5600 m.kw.) utworzona została z masywnej kratownicy stalowej. Łącznie z sektorem „podium” ważącym w całości 6000 ton i zawierającym 30000 stalowych belek realizacja ta, której koszt budowy zamyka się kwotą 100 milionów Euro, stanowi, bez wątpienia, monumentalne osiągnięcie techniczne (nie budzi zdziwienia fakt że realizacja ta została przez Wallpaper uznana za najlepszy obiekt budowlany 2008 roku).
Wnętrza
Po przekroczeniu cokołu na poziomie zerowym pod błyszczącym sufitem „podium” zwiedzający pną się ruchomymi schodami w górę galerii wślizgując się pomiędzy szkliste sekcje każdego sektora. Z jednym oknem południowym zamknięty kubik przestrzeni ekspozycyjnej zaaranżowany jest w formie pojedynczej łagodnie nachylonej rampy prowadzącej zwiedzających z niższego poziomu (samochody skontruowane przed rokiem 1948) do modeli Porche’a z okresu oficjalnego powstania samodzielnej fabryki. Wzdłuż krawędzi przestrzeni wystawowej biegnie ciemna przytwierdzona do ściany wstęga informacyjna. Na niej podane są wszystkie czytelne informacje o tym jak dany model ewoluował na przestrzeni swoich lat produkcji.
Zakłady Porche posiadają około 400 samochodów w swojej kolekcji z czego muzeum, w jednoczesnej ekspozycji, prezentować może do 80 modeli. W ostrym kontraście do multimedialnego pełnego ekstrawagancji Studia UN Mercedesa-Benz’a (obiektu znajdującego się w Sindelfingen) muzeum Porch’a umyślnie eliminuje nagłośnienie i ruchomy „display” obrazów, dokumentuje tym pełny szacunek i wspólnotę z samochodami. „To nie jest samochodowy Disneyland” mówi Mertz wyjaśniając jak dalece takie podejście jest bliższe wizji białego kubiku wnętrza galerii sztuki. Aczkolwiek wystawa nosi charakter struktury rzeźbiarskiej to jednak Porche pragnie za wszelką cenę udowodnić że każdy z czterokołowych eksponatów może być w każdej chwili uruchomiony (architekci musieli więc uwzględnić powyższy fakt w wyborze struktury materiałów użytych do budowy podłogi).
Eksponaty stałe umieszczane są na cokołach wykonanych ze sprasowanego szkła pochodzącego z recyklingu. Niezbędne instalacje technologiczne są starannie ukryte w wielozadaniowym suficie. „Przestrzeń ekspozycyjna muzeum uzupełnia niedomówienia Porche’a” mówi Josst który współpracował z ekipą Delugan Meissl przez okres ośmiu lat. Z nowym modelem Panamera którego premierowa prezentacja nastąpiła w 2008 roku trakcie kwietniowej Wystawy Samochodowej w Szanhaju (przedprodukcyjne egzemplarze tego modelu obserwowano na drogach w pobliżu fabryki) nowe muzeum powstało w przełomowym momencie historii firmy Porche.
Źródło: Wallpaper
Autorzy:
tum.: A. Paluchowski
